1 | Tedym podniósł oczy swe i ujrzałem, a oto cztery rogi. | [ref] |
2 | I rzekłem do Posła, który mówił zemną: Cóż to jest? I rzekł do mnie: To są rogi, które rozrzuciły Judę i Iszrael i Jeruszalem. | [ref] |
3 | Ukazał mi też JHWH czterech kowali. | [ref] |
4 | I rzekłem: Cóż ci idą czynić? I odpowiedział, mówiąc: Teć są rogi, które rozrzuciły Judę, tak, iż żaden nie mógł podnieść głowy swojej; przetoż ci przyszli, aby je przestraszyli, i strącili rogi tych narodów, które podniosły róg przeciwko ziemi Judzkiej, aby ją rozrzuciły. | [ref] |
5 | Potem podniosłem oczy swoje i ujrzałem, a oto mąż, w którego ręce był sznur pomiarowy. | [ref] |
6 | I rzekłem: Dokąd idziesz? I rzekł do mnie: Abym rozmierzył Jeruzalem, i obaczył, jako wielka jest szerokość jego, i jako wielka długość jego. | [ref] |
7 | A oto gdy on Anioł, który rozmawiał zemną, wychodził, inszy Anioł wychodził przeciwko niemu. | [ref] |
8 | I rzekł do niego: Bież, rzecz do tego młodzieóca, mówiąc: Jeruzalemczycy po wsiach mieszkać będą dla mnóstwa ludu i bydła w pośrodku jego. | [ref] |
9 | A ja będę, mówi JHWH, murem jego ognistym w około, i będę sławą w pośrodku jego. | [ref] |
10 | Nuże, nuże! Ucieczcie już z ziemi północnej, mówi Pan, ponieważ na cztery strony świata, mówi Pan, rozproszyłem was. | [ref] |
11 | Nuże Syonie! który mieszkasz u córki Babiloóskiej, wyswobódź się. | [ref] |
12 | Bo tak mówi Pan zastępów: Posłał mię po sławę przeciwko tym narodom, którzy was złupili; bo kto się was dotyka, dotyka się źrenicy oka mego. | [ref] |
13 | Albowiem oto Ja podniosę rękę moję przeciwko nim, i będą łupem sługom swoim, a dowiecie się, iż mię Pan zastępów posłał. | [ref] |
14 | Zaśpiewaj a rozraduj się, córko Syoóska! bo oto Ja przyjdę, a mieszkać będę w pośrodku ciebie, mówi Pan. |
15 | I przyłączy się w on dzieó wiele narodów do Pana, i będą ludem moim, i będę mieszkał w pośród ciebie, a dowiesz się, iż Pan zastępów posłał mię do ciebie. |
16 | Tedy Pan Judę weźmie w osiadłość za dział swój w ziemi świętej, i obierze zaś Jeruzalem. |
17 | Niech umilknie wszelkie ciało przed obliczem Paóskiem; albowiem się ocuci z mieszkania świętobliwości swojej. |