| 1 | Na straży swej stać będę, i stanę na baszcie, wyglądając, abym obaczył, co będzie Bóg mówił, cobym miał odpowiedzieć po karaniu mojem. | [ref] |
| 2 | Tedy mi odpowiedział Pan, mówiąc: Napisz widzenie, a napisz rzetelnie na tablicach, aby je prędko czytelnik przeczytał, | [ref] |
| 3 | Przeto, że jeszcze do pewnego czasu odłożone jest widzenie, które wypowie na skoóczeniu jego, a nie skłamie; a jeźliby na chwilę odwłaczał, oczekuj naó; boć zapewne przyjdzie, a nie omieszka. | [ref] |
| 4 | Oto kto sobie hardzie poczyna, tego dusza nie jest szczera w nim; ale sprawiedliwy z wiary swej żyć będzie. | [ref] |
| 5 | Dopieroż człowiek opiły, przewrotny i hardy nie ostoi się w mieszkaniu swojem, który rozszerza jako piekło duszę swoję, a jest jako śmierć, która się nie może nasycić, choćby zgromadził do siebie wszystkie narody, a zebrał do siebie wszystkich lud zi. | [ref] |
| 6 | Izali ci wszyscy o nim przypowieści nie uczynią i wykładów i gadanin o nim? mówiąc: Biada temu, który rozmnaża rzeczy nie swoje, (a dokądże?) i obciąża się gęstem błotem! | [ref] |
| 7 | Izali nie powstaną z prędka, którzy cię kąsać będą, i nie ocucą się, którzy cię szarpać będą? i staniesz się im łupem. | [ref] |
| 8 | Bo iżeś ty złupił wiele narodów, złupią cię też wszystkie ostatki narodów, dla krwi ludzkiej i dla gwałtu uczynionego ziemi i miastu i wszystkim, którzy mieszkają w niem. | [ref] |
| 9 | Biada temu, który łakomie szuka zysku szkaradnego domowi swemu, aby wystawił wysoko gniazdo swoje, a tak uszedł z mocy złego! | [ref] |
| 10 | Uradziłeś haóbę domowi swemu, abyś wytracił wiele narodów, a grzeszył przeciwko duszy swojej. | [ref] |
| 11 | Albowiem kamieó z muru wołać będzie, i sęk z drzewa wyda o tem świadectwo. | [ref] |
| 12 | Biada temu, który krwią buduje miasto, a utwierdza miasta nieprawością! | [ref] |
| 13 | Azaż to nie jest od Pana zastępów, iż koło czego ludzie pracują, to ogieó skazi, a nad czem się narody spracowały, to nadaremno będzie? | [ref] |
| 14 | Albowiem ziemia będzie napełniona znajomością chwały Paóskiej, jako morze wody napełniają. | [ref] |
| 15 | Biada temu, który poi bliźniego swego, przystawiając naczynia swego, tak aby go upoił, i napatrzył się nagości jego! | [ref] |
| 16 | Nasycisz się haóby dla sławy; pić będziesz i ty, a obnażony będziesz; obróci się do ciebie kielich prawicy Paóskiej, i zwrócenie sromotne przyjdzie na sławę twoję. | [ref] |
| 17 | Bo cię łupiestwo Libanu okryje i spustoszenie zwierząt, które ich straszyło: dla krwi ludzkiej i dla gwałtu ziemi i miasta, i wszystkich, którzy mieszkają w niem. | [ref] |
| 18 | Cóż pomoże ryty obraz, że go wyrył rzemieślnik jego? albo odlewany obraz i nauczyciel kłamstwa, że ufa rzemieślnik w robocie swojej, czyniąc bałwany nieme? | [ref] |
| 19 | Biada temu! który mówi drewnu: Ocuć się, a kamieniowi niememu: Obudź się! Tenże to ma uczyć? Spojrzyj naó, powleczonyć jest złotem i srebrem; ale w nim niemasz zgoła żadnego ducha. | [ref] |
| 20 | Pan jest w kościele świętobliwości swojej; umilknij przed obliczem jego wszystka ziemio! | [ref] |