| 1 | Bo oto w one dni i w on czas, gdy nawrócę pojmany lud Judzki i Jeruzalemski, | [ref] |
| 2 | Zgromadzę też wszystkie narody, i sprowadzę je na dolinę Jozafat, i będę się tam z nimi sądził o lud swój, i o dziedzictwo swoje Izraelskie, które rozproszyli między pogan, i ziemię moję rozdzielili. | [ref] |
| 3 | O lud też mój los miotali, a dawali młodzieniaszka za wszetecznicę, a dzieweczkę sprzedawali za wino, aby pili. | [ref] |
| 4 | Ale wy cóż przeciwko mnie macie, o Tyryjczycy i Sydoóczycy i wszystkie granice Filistyóskie? Izali wy mnie nagrodę czynicie? Jeźli mi tak nagrodę czynicie, snadnieć i prędko i Ja obrócę nagrodę waszę na głowę waszę, | [ref] |
| 5 | Którzy srebro moje i złoto moje zabieracie, a klejnoty moje wyborne wnosicie do kościołów swoich; | [ref] |
| 6 | A synów Judzkich i synów Jeruzalemskich sprzedawacie synom Jawanowym, abyście ich oddalili od granic ich. | [ref] |
| 7 | Oto Ja wzbudzę ich z tego miejsca, na któreście ich zaprzedali, a obrócę nagrodę waszę na głowę waszę; | [ref] |
| 8 | I zaprzedam synów waszych i córki wasze w ręce synów Judzkich, i zaprzedadzą ich Sebejcykom do narodu dalekiego; bo Pan mówił. | [ref] |
| 9 | Obwołajcie to między narodami, ogłoście wojnę, pobudźcie mocarzów, niech przyciągną a dadzą się nająć wszyscy mężowie waleczni. | [ref] |
| 10 | Przekujcie lemiesze wasze na miecze, a kosy wasze na oszczepy; kto słaby, niech rzecze: Mocnym ja. | [ref] |
| 11 | Zgromadźcie się, a zbieżcie się wszystkie narody okoliczne, zbierzcie się; spraw to, o Panie! że tam zstąpią mocarze twoi. | [ref] |
| 12 | Niech się ocucą i przyciągną te narody na dolinę Jozafat; bo tam siedzieć będę, abym sądził wszystkie narody okoliczne. | [ref] |
| 13 | Zapuśćciesz sierp, bo się dostało żniwo; pójdźcie, zstąpcie, bo pełna jest prasa; opływają kadzi, bo wiele jest złości ich. | [ref] |
| 14 | Gromady, gromady leżeć będą w dolinie posieczenia; bo bliski jest dzieó Paóski w dolinie posieczenia. | [ref] |
| 15 | Słoóce i miesiąc zaćmią się, a gwiazdy stracą jasność swoję. | [ref] |
| 16 | Nadto Pan z Syonu zaryczy, a z Jeruzalemu wyda głos swój, tak, że zadrżą niebiosa i ziemia; Ale Pan jest ucieczką ludu swego i siłą synów Izraelskich. | [ref] |
| 17 | I dowiecie się, żem Ja Pan, Bóg wasz, mieszkający na Syonie, górze świętobliwości swojej; a tak Jeruzalem będzie święte, a obcy nie przejdą więcej przez nie. | [ref] |
| 18 | I stanie się dnia onego, że góry kropić będą moszczem a pagórki opływać mlekiem, i wszystkie strumienie Judzkie będą pełne wody, a z domu Paóskiego wynijdzie źródło, które obleje dolinę Syttym. | [ref] |
| 19 | Egipt przyjdzie na spustoszenie, a ziemia Edomska w straszną się pustynię obróci dla gwałtu synom Judzkim uczynionego; bo wylewali krew niewinną w ziemi ich. | [ref] |
| 20 | Ale Juda na wieki trwać będzie, a Jeruzalem od narodu do narodu; | [ref] |
| 21 | I oczyszczę tych, którychem krwi nie oczyścił; a Pan mieszka na Syonie. | [ref] |