| 1 | Gdy mawiał Efraim, strach bywał, bo był wywyższony w Izraelu; ale gdy zgrzeszył przy Baalu, tedy umarł. | [ref] |
| 2 | A teraz jeszcze przyczyniają grzechu; bo sobie czynią i leją z srebra swego według przemysłu swego straszne bałwany, co wszystko tylko jest robotą rzemieślnika, o których jednak sami mówią: Ludzie, którzy chcą ofiarować, niech całują cielce, | [ref] |
| 3 | (Przetoż się staną jako obłok poranny, a jako rosa poranna przechodząca, i jako plewy od wichru porwane z bojewiska, i jako dym z komina.) | [ref] |
| 4 | Gdyżem Ja jest Pan, Bóg twój, od wyjścia z ziemi Egipskiej; a Boga oprócz mnie nie poznałeś, i niemasz zbawiciela oprócz mnie. | [ref] |
| 5 | Jam cię poznał na puszczy w ziemi bardzo suchej. | [ref] |
| 6 | Dobremi pastwiskami swemi nasyceni są; ale gdy się nasycili, podniosło się serce ich; przetoż mię zapomnieli. | [ref] |
| 7 | Dlatego będę im jako lew srogi, jako lampart przy drodze będę czyhał. | [ref] |
| 8 | Zabierzę im jako niedźwiedż osierociały, a roztargam zawarcie serca ich, i pożrę ich tam jako lew, jako zwierz dziki szarpając ich. | [ref] |
| 9 | Zginienie twoje z ciebie, o Izraelu! ale ze mnie wspomożenie twoje. | [ref] |
| 10 | Gdzież jest król twój? gdzież jest? Niech cię zachowa we wszystkich miastach twoich! I sędziowie twoi, o którycheś mówił: Daj mi króla i książąt. | [ref] |
| 11 | Dałem ci tedy króla w zapalczywości mojej, alem go odjął w zagniewaniu mojem. | [ref] |
| 12 | Związana jest nieprawość Efraimowa, schowany jest grzech jego. | [ref] |
| 13 | Boleści rodzącej ogarną go; on synem niemądrym, bo inaczej nie zostawałby tak długo w żywocie matki. | [ref] |
| 14 | Z ręki grobu wybawię ich, od śmierci wykupię ich. O śmierci! będę śmiercią twoją; o grobie! będę skażeniem twojem; żałość skryta będzie od oczów moich. | [ref] |
| 15 | Bo on między braćmi owoc przyniesie; pierwej jednak przyjdzie wiatr ze wschodu, wiatr Paóski od puszczy występujący, i wysuszy źródło jego, wysuszy i zdrój jego; onci rozchwyci skarby wszelkiego naczynia pożądanego. |