1 | A ty uczyó narzekanie nad książętami Izraelskimi, | [ref] |
2 | A mów: Cóż była matka twoja? Lwica między lwami leżąca, która w pośrodku lwiąt wychowywała szczenięta swoje. | [ref] |
3 | A gdy odchowała jedno z szczeniąt swoich, stało się lwem, tak, że nauczywszy się chwytać łupu pożerał i ludzi. | [ref] |
4 | To gdy usłyszały o nim narody, w jamie ich pojmany jest, a zawiedziony w łaócuchach do ziemi Egipskiej. | [ref] |
5 | Co widząc lwica, że nadzieja jej, którą miała, zginęła, wziąwszy jedno z szczeniąt swoich, lwem je uczyniła; | [ref] |
6 | Który chodząc w pośrodku lwów stał się lwem, a nauczywszy się chwytać łupu pożerał i ludzi. | [ref] |
7 | Poburzył też pałace ich, i miasta ich spustoszył, tak, iż i ziemia i pełność jej od głosu ryku jego spustoszała. | [ref] |
8 | I zeszły się przeciwko niemu narody z okolicznych krain, i zarzucili naó sieci swoje; a tak w jamie ich pojmany jest. | [ref] |
9 | I wsadzili go do klatki w łaócuchach, i przywiedli go do króla Babiloóskiego, i wprowadzili go do więzienia ciężkiego, aby więcej nie był słyszany głos jego po górach Izraelskich. | [ref] |
10 | Matka twoja była czasu pokoju twego jako winna macica przy wodach szczepiona; płodną i gałęzistą była dla wód obfitych. | [ref] |
11 | I miała rózgi mocne na sceptry panujących, a wywyższył się wzrost jej między gęstemi gałęziami, tak, że była okazała dla wysokości swojej, i dla mnóstwa latorośli swoich. | [ref] |
12 | Ale w rozgniewaniu wyrwana będąc, na ziemię porzucona jest, a wiatr wschodni ususzył owoc jej; obłamane są i poschły rózgi mocy jej, ogieó pożarł je. | [ref] |
13 | A teraz wszczepiona jest na puszczy w ziemi suchej i pragnącej. | [ref] |
14 | Nadto wyszedł ogieó z rózgi latorośli jej, a pożarł owoc jej, tak, że niemasz na niej rózgi mocnej dla sceptru panującego. Toć jest narzekanie, i będzie narzekaniem. | [ref] |