| 1 | I rzekł Pan do Mojżesza: Oto, ustanawiam cię Bogiem dla Faraona, a Aaron, brat twój, będzie prorokiem twoim. | [ref] |
| 2 | Ty powiesz mu wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, brat twój, będzie przemawiał do faraona, aż wypuści synów Iszraela ze swojego kraju. | [ref] |
| 3 | A Ja zatwardzę serce Faraonowe, i rozmnożę znaki moje i cuda moje w ziemi Egipskiej. | [ref] |
| 4 | I nie usłucha was Farao; lecz Ja włożę rękę moję na Egipt, i wyprowadzę wojska moje, lud mój, syny Izraelskie, z ziemi Egipskiej w sądziech wielkich. | [ref] |
| 5 | A poznają Egipczanie, żem Ja Pan, gdy wyciągnę rękę moję na Egipt, i wywiodę syny Izraelskie z pośrodku ich. | [ref] |
| 6 | Uczynił tedy Mojżesz i Aaron, jako im przykazał Pan, tak uczynili. | [ref] |
| 7 | A Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt i trzy lata, gdy mówili do Faraona. | [ref] |
| 8 | Rzekł tedy Pan do Mojżesza, i do Aarona, mówiąc: |
| 9 | Gdy wam rzecze Farao, mówiąc: Uczyócie jaki cud, tedy rzeczesz do Aarona: Weźmij laskę twoję, a porzuć przed Faraonem, a obróci się w węża. | [ref] |
| 10 | I przyszedł Mojżesz z Aaronem do Faraona, i uczynili tak, jako rozkazał Pan; i porzucił Aaron laskę swoję przed Faraonem, i przed sługami jego, która się obróciła w węża. | [ref] |
| 11 | Wezwał też Faraon uczonych i farmaceutów, a ci dzięki swoim miksturom osiągnęli podobny efekt. | [ref] |
| 12 | I porzucił każdy laskę swą, a obróciły się w węże; ale pożarła laska Aaronowa laski ich. | [ref] |
| 13 | I zatwardziało serce Faraonowe, i nie usłuchał ich, jako powiedział Pan. | [ref] |
| 14 | Zatem rzekł Pan do Mojżesza: Ociężało serce Faraonowe; nie chce puścić ludu tego. | [ref] |
| 15 | Idź do Faraona rano, oto, wynijdzie nad wodę, tedy staniesz przeciwko niemu nad brzegiem rzeki, a laskę, która się była obróciła w węża, weźmiesz w rękę twoję, | [ref] |
| 16 | I rzeczesz do niego: Pan Bóg Hebrejczyków posłał mię do ciebie, mówiąc: Wypuść lud mój, aby mi służyli na puszczy, a oto, nie usłuchałeś dotąd. | [ref] |
| 17 | Przetoż tak mówi Pan: Po tem poznasz, żem ja Pan; oto, ja uderzę laską, która jest w ręce mojej, na wody, które są w rzece, a obrócą się w krew. | [ref] |
| 18 | A ryby, które są w rzece, pozdychają, i zśmierdnie się rzeka, i spracują się Egipczanie, szukając dla napoju wód z rzeki. | [ref] |
| 19 | Tedy rzekł Pan do Mojżesza: Mów do Aarona: Weźmij laskę twoję, a wyciągnij rękę twą na wody Egipskie, na rzeki ich, na strugi ich, i na jeziora ich, i na wszelkie zgromadzenie wód ich; i obrócą się w krew, i będzie krew po wszystkiej ziemi Egipskiej, tak w naczyniach drewnianych, jako w kamiennych. | [ref] |
| 20 | I uczynili tak Mojżesz i Aaron, jako rozkazał Pan; i podniósłszy laskę uderzył wody, które były w rzece, przed oczyma Faraonowemi, i przed oczyma sług jego; i obróciły się wszystkie wody, które były w rzece, w krew. | [ref] |
| 21 | A ryby, które były w rzece, pozdychały, i zśmierdła się rzeka, że nie mogli Egipczanie pić wody z rzeki; i była krew po wszystkiej ziemi Egipskiej. | [ref] |
| 22 | I uczynili także czarownicy Egipscy czarami swemi; i zatwardziało serce Faraonowe, i nie usłuchał ich, jako był powiedział Pan. | [ref] |
| 23 | A odwróciwszy się Farao, poszedł do domu swego, a nie przyłożył serca swego i do tego. | [ref] |
| 24 | I kopali wszyscy Egipczanie około rzeki, szukając wody, aby pili; bo nie mogli pić wody z rzeki. |
| 25 | I wypełniło się siedem dni, jako zaraził Pan rzekę. | [ref] |
| 26 | I rzekł Pan do Mojżesza: Wnijdź do Faraona, a mów do niego: Tak mówi Pan: Wypuść lud mój, aby mi służył. |
| 27 | Ale jeźli ty nie będziesz chciał puścić, oto, Ja zarażę wszystkie granice twoje żabami. |
| 28 | I wyda rzeka żaby, które wylezą i wnijdą do domu twego, i do komory łoża twego, i na pościel twoję, i do domu sług twoich, i między lud twój, i do pieców twoich, i w dzieże twoje. |
| 29 | Tak na cię, jako na lud twój, i na wszystkie sługi twoje polezą żaby. |