| 1 | Uczynisz też ołtarz dla kadzenia; z drzewa sytym uczynisz go. | [ref] |
| 2 | Na łokieć wzdłuż, i na łokieć wszerz, czworograniasty będzie, a na dwa łokcie wzwyż; z niego wychodzić będą rogi jego. | [ref] |
| 3 | A powleczesz go szczerem złotem, wierzch jego i ściany jego w około, i rogi jego. Uczynisz też koronę złotą około niego. | [ref] |
| 4 | I dwa kolce złote uczynisz też pod koroną we dwu kątach jego, po obu stronach jego, a przez nie przewleczesz drążki, aby noszony był na nich. | [ref] |
| 5 | A uczynisz drążki one z drzewa sytym, i powleczesz je złotem. | [ref] |
| 6 | I postawisz go przed zasłoną, za którą jest skrzynia świadectwa przed ubłagalnią, która jest nad świadectwem, gdzie się z tobą schodzić będę. | [ref] |
| 7 | A będzie kadził na nim Aaron kadzeniem z wonnych rzeczy na każdy poranek; przygotowawszy lampy, będzie kadził. | [ref] |
| 8 | Także gdy rozpali Aaron lampy między dwoma wieczorami, kadzić będzie kadzeniem ustawicznem przed Panem w narodziech waszych. | [ref] |
| 9 | Nie włożycie naó kadzidła obcego, ani całopalenia, ani ofiary suchej; ani ofiary mokrej ofiarować będziecie na nim. | [ref] |
| 10 | Tylko wykona oczyszczenie Aaron nad rogami jego raz w rok; przez krew ofiary za grzech, w dzieó oczyszczenia, raz w rok oczyszczenie odprawi na nim w narodziech waszych; bo to rzecz najświętsza Panu. | [ref] |
| 11 | Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: |
| 12 | Gdy zbierzesz główną sumę synów Izraelskich, z tych, którzy mają iść w liczbę, da każdy okup za duszę swą Panu, gdy je liczyć będziesz, aby nie przyszła na nie plaga, gdy zliczeni będą. | [ref] |
| 13 | To dawać będą: każdy, który idzie w liczbę, da pół sykla według sykla świątnicy dwadzieścia pieniędzy sykiel waży; pół sykla będzie podarek Panu. | [ref] |
| 14 | Ktokolwiek idzie w liczbę ode dwudziestu lat i wyżej, odda podarek Panu. | [ref] |
| 15 | Bogaty nie da więcej, a ubogi nie da mniej nad pół sykla, gdy będą dawać ofiarę Panu, dla oczyszczenia dusz swoich. | [ref] |
| 16 | A wybrawszy pieniądze oczyszczenia od synów Izraelskich, dasz je na potrzeby namiotu zgromadzenia, co będzie synom Izraelskim na pamiątkę przed Panem, ku oczyszczeniu dusz waszych. | [ref] |
| 17 | Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: |
| 18 | Uczynisz też wannę miedzianą, i stolec jej miedziany do umywania, a postawisz ją między namiotem zgromadzenia, i między ołtarzem, i nalejesz w nią wody. | [ref] |
| 19 | I umywać będą Aaron i synowie jego z niej ręce swoje i nogi swoje. | [ref] |
| 20 | Gdy wchodzić będą do namiotu zgromadzenia, umywać się będą wodą, aby nie pomarli; także gdyby mieli przystępować do ołtarza, aby służyli, i zapalili ofiarę ognistą Panu. | [ref] |
| 21 | I będą umywali ręce swoje i nogi swoje, aby nie pomarli; i będzie im to ustawą wieczną, jemu i nasieniu jego, w rodzaju ich. | [ref] |
| 22 | Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza, mówiąc: |
| 23 | Ty też weźmij sobie wonnych rzeczy przednich: Myrry co najczystszej pięćset łutów, a cynamonu wonnego połowę tego, to jest, dwieście i pięćdziesiąt łutów, i tatarskiego ziela dwieście i pięćdziesiąt; | [ref] |
| 24 | Kasyi też pięćset łutów według sykla świątnicy, i oliwy z drzew oliwnych hyn. | [ref] |
| 25 | I uczynisz z tego olejek pomazywania świętego, maść najwyborniejszą, robotą aptekarską: olejek to pomazywania świętego będzie. | [ref] |
| 26 | I pomażesz nim namiot zgromadzenia, i skrzynię świadectwa. | [ref] |
| 27 | Także stół i wszystkie naczynia jego, i świecznik, i naczynia jego, i ołtarz, na którym kadzą; |
| 28 | Ołtarz też do całopalenia ze wszystkiem naczyniem jego, i wannę z stolcem jej. |
| 29 | A poświęcisz je, aby najświętsze były; cokolwiek się ich dotknie, poświęcone będzie. | [ref] |
| 30 | Aarona też, i syny jego pomażesz, i poświęcisz je, aby mi sprawowali urząd kapłaóski. | [ref] |
| 31 | A synom Izraelskim tak powiesz, mówiąc: Olejek pomazywania świętego mnie będzie świętym w narodziech waszych; | [ref] |
| 32 | Ciało człowiecze nie będzie nim mazane, a według złożenia jego nie uczynicie temu podobnego: bo święty jest, i święty wam będzie. | [ref] |
| 33 | Ktobykolwiek uczynił taką maść, a namazałby nią kogo obcego, wytracony będzie z ludu swego. | [ref] |
| 34 | I rzekł Pan do Mojżesza: Weźmij sobie rzeczy wonnych, balsamu, i onychy, i galbanu wonnego, i kadzidła czystego, wszystkiego w równej wadze; | [ref] |
| 35 | A uczynisz z tego kadzenia wonne robotą aptekarską; to zmieszanie czyste i święte będzie. | [ref] |
| 36 | A utłukłszy to miałko, kłaść będziesz z niego przed świadectwem w namiocie zgromadzenia, gdzie się z tobą schodzić będę; najświętsze to będzie. | [ref] |
| 37 | Kadzenia też, które byś czynił według złożenia tego, nie uczynicie sobie; toć będzie świętą rzeczą dla Pana. | [ref] |
| 38 | Ktobykolwiek uczynił co podobnego, aby woniał z niego, wytracony będzie z ludu swego. |