| 1 | A teć są sądy, które przełożysz przed obliczem ich. | [ref] |
| 2 | Jeźli kupisz niewolnika Hebrejczyka, sześć lat służyć ci będzie, a siódmego wynijdzie wolny darmo. | [ref] |
| 3 | Jeźliby sam tylko przyszedł, sam odejdzie; a jeźliby miał żonę, i żona jego z nim wynijdzie. | [ref] |
| 4 | Jeźli mu pan jego dał żonę, a zrodziła mu syny albo córki, żona i dzieci jego będą pana jego, a on sam tylko odejdzie. |
| 5 | A jeźliby mówiąc rzekł niewolnik: Miłuję pana mego, żonę moję, i syny moje, nie wynijdę wolnym: | [ref] |
| 6 | Tedy przywiedzie go pan jego do sędziów, a postawi go u drzwi albo u podwoi; i przekole mu pan jego ucho jego szydłem, i będzie mu niewolnikiem na wieki. | [ref] |
| 7 | Zaś jeźliby kto zaprzedał córkę swoję, aby była niewolnicą, nie wynijdzie jako wychodzą niewolnicy. | [ref] |
| 8 | Jeźliby się nie spodobała w oczach pana swego, a nie poślubiłby jej sobie, niech pozwoli, aby ją odkupiono; obcemu ludowi nie będzie jej mógł sprzedać, ponieważ zgrzeszył przeciwko niej. | [ref] |
| 9 | A jeźliby ją synowi swemu poślubił, według prawa córek uczyni jej. |
| 10 | Jeźliby też inną wziął mu za żonę, tedy pożywienia jej, odzienia jej, i prawa małżeóskiego nie umniejszy jej. | [ref] |
| 11 | A jeźli tych trzech rzeczy nie uczyni jej, tedy wynijdzie darmo bez okupu. |
| 12 | Kto by uderzył człowieka, ażby umarł, śmiercią umrze; | [ref] |
| 13 | Lecz kto by nie czyhał na kogo, aleby go Bóg podał w rękę jego, naznaczęć miejsce, na które będzie miał uciec. | [ref] |
| 14 | Ale jeźliby kto umyślnie przeciw bliźniemu swemu zasadziwszy się zdradą zabił go, i od ołtarza mego weźmiesz go, aby umarł. | [ref] |
| 15 | Kto by uderzył ojca swego, albo matkę swoję, śmiercią umrze. | [ref] |
| 16 | Kto by ukradł człowieka a sprzedałby go, a znaleziony by był w ręku jego, śmiercią umrze. | [ref] |
| 17 | Kto by złorzeczył ojcu swemu albo matce swojej, śmiercią umrze. | [ref] |
| 18 | A gdyby się poswarzyli mężowie, i uderzyłby kto bliźniego swego kamieniem albo pięścią, a on by zaraz nie umarł, aleby się położył na łoże; | [ref] |
| 19 | A wstawszy chodziłby po ulicy o lasce swej, nie będzie winien ten, który uderzył; tylko omieszkanie jego nagrodzi, a na wyleczenie jego nałoży. | [ref] |
| 20 | Jeźliby zaś uderzył kto niewolnika swego, albo niewolnicę swoję kijem, i umarliby w ręku jego, koniecznie karanie odniesie; | [ref] |
| 21 | Wszakże, jeźliby dzieó albo dwa żyw został, nie będzie karany; bo za pieniądze jego on jest kupiony. | [ref] |
| 22 | Jeźliby się też powadziwszy mężowie, uderzył który z nich niewiastę brzemienną, tak żeby z niej płód wyszedł, jednakby nie zaszła śmierć koniecznie karanie odniesie, jakie włoży naó mąż onejże niewiasty, a da wedle uznania sędziów. | [ref] |
| 23 | Ale gdzie by śmierć zaszła, tedy dasz duszę za duszę; | [ref] |
| 24 | Oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, | [ref] |
| 25 | Sparzelinę za sparzelinę, ranę za ranę, siność za siność. |
| 26 | Jeźliby zaś kto wybił oko niewolnikowi swemu, albo oko niewolnicy swojej, ażby się zepsowało, wolno go puści za oko jego. | [ref] |
| 27 | Jeźliby też kto ząb niewolnikowi swemu, albo ząb niewolnicy swojej wybił, wolno go puści za ząb jego. |
| 28 | Jeźliby też czyj wół ubódł męża albo niewiastę, a umarliby, koniecznie ukamionowany będzie on wół, a nie będą jeść mięsa jego; a pan wołu onego nie będzie winien. | [ref] |
| 29 | Wszakże, jeźliby wół bódł przedtem, a ostrzeganoby w tym pana jego, i nie miałby go pod strażą, a zabiłby męża albo niewiastę, wół on ukamionowany będzie, nadto i pan jego umrze. | [ref] |
| 30 | Jeźliby naó włożono, żeby się odkupił, tedy da okup za duszę swoję, jakikolwiek naó włożą. | [ref] |
| 31 | Choćby syna ubódł, albo córkę ubódł, podług tegoż sądu postąpią z nim. |
| 32 | Jeźliby niewolnika ubódł wół, albo niewolnicę, srebra trzydzieści syklów da panu jego, a wół on ukamionowany będzie. | [ref] |
| 33 | Jeźliby kto otworzył studnią, albo jeźliby kto wykopał studnią, i nie nakryłby jej, a wpadłby w nią wół albo osieł: | [ref] |
| 34 | Pan onej studni odda zapłatę, i nagrodzi panu ich, a co zdechło, jego będzie. | [ref] |
| 35 | Także, gdyby wół czyj ubódł wołu sąsiada jego, ażby zdechł, tedy sprzedadzą wołu żywego, i rozdzielą się zapłatą jego, onym też zdechłym podzielą się. |
| 36 | Ale jeźliby to było wiadomo, że on wół bódł przedtem, a nie miał go pod strażą pan jego, koniecznie odda wołu za wołu, a zdechłego sobie weźmie. |
| 37 | Jeźliby kto ukradł wołu albo owcę, i zabiłby je, albo je sprzedał, pięć wołów wróci za jednego wołu, a cztery owce za jedną owcę, |