Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1 | (Przedniejszemu śpiewakowi na Sussanedut złota pieśó Dawidowa do nauczania;) - | [ref] |
2 | Gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim, i przeciw Syryjczykom Soby; gdy się wrócił Joab, poraziwszy Edomczyków w dolinie solnej dwanaście tysięcy. | [ref] |
3 | Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas. | [ref] |
4 | Zatrząsnąłeś był ziemią, i rozsadziłeś ją; uleczże rozpadliny jej, boć się chwieje. | [ref] |
5 | Okazywałeś ludowi twemu przykre rzeczy, napoiłeś nas winem zawrotu. | [ref] |
6 | Ale teraz dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby ją wynieśli dla prawdy twej. Sela. | [ref] |
7 | Aby byli wybawieni umiłowani twoi; zachowajże ich prawicą twoją, a wysłuchaj mię. | [ref] |
8 | Bóg ci mówił w świętobliwości swojej; przeto się rozweselę, rozdzielę Sychem, i dolinę Sukkotską pomierzę. | [ref] |
9 | Mojeć jest Galaad, mój i Manases, i Efraim moc głowy mojej; Juda zakonodawcą moim. | [ref] |
10 | Moab miednicą do umywania mego; na Edoma wrzucę buty moje; ty, Palestyno! wykrzykaj nademną. | [ref] |
11 | Któż mię wprowadzi do miasta obronnego? kto mię przyprowadzi aż do Edom? | [ref] |
12 | Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, Boże! z wojskami naszemi? | [ref] |
13 | Dajże nam ratunek w utrapieniu; boć omylny ratunek ludzki. |
14 | W Bogu mężnie sobie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych. |