Księga Psalmów rozdział 140

1	(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)	[ref]
2	Wyrwij mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;	[ref]
3	Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzieó zbierają się na wojnę.	[ref]
4	Zaostrzają język swój, jako wąż; jad żmij pod wargami ich. Sela.	[ref]
5	Zachowaj mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moje.	[ref]
6	Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.	[ref]
7	Rzekłem Panu: Tyś jest Bóg mój! wysłuchajże, Panie! głos modlitw moich.	[ref]
8	O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moję w dzieó bitwy!	[ref]
9	Nie dawaj, Panie! bezbożnemu czego żąda; ani myśli jego złej góry nie dawaj, żeby się nie podniósł. Sela.	[ref]
10	A wodza tych, którzy mię obstąpili, nieprawość warg ich niech ich okryje.	[ref]
11	Niech na nich spadną węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich, skądby nie powstali.	[ref]
12	Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.	[ref]
13	Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.	[ref]
14	A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoje, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twojem.