Księga Psalmów rozdział 11

1	Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. W Panu ja ufam. Jakoż tedy mówicie duszy mojej: Ulatuj jako ptak z góry swojej?	[ref]
2	Bo oto niepobożni naciągają łuk, przykładają strzałę swą na cięciwę, aby strzelali w ciemności na uprzejmych sercem.	[ref]
3	Ale zamysły ich będą skażone; bo sprawiedliwy cóż uczynił?	[ref]
4	Pan jest w kościele świętem swoim, stolica Paóska jest na niebie; oczy jego upatrują, powieki jego doświadczają synów ludzkich.	[ref]
5	Pan doświadcza sprawiedliwego; ale niepobożnego i miłującego nieprawość ma w nienawiści dusza jego.	[ref]
6	Wyleje jako deszcz na niepobożnych sidła, ogieó i siarkę, a wicher będzie cząstką kielicha ich.	[ref]
7	Bo sprawiedliwy Pan, sprawiedliwość miłuje, na szczerego patrzą oczy jego.	[ref]