1 | Po tem wszystkiem stało się słowo Paóskie do Abrama w widzeniu, mówiąc: Nie bój się Abramie, jam tarczą twoją, i nagrodą twoją obfitą wielce. | [ref] |
2 | I rzekł Abram: Panie Boże, cóż mi dasz? gdyż ja schodzę bez dziatek, a sprawcą domu mego jest ten Damaszczeóski Eliezer. | [ref] |
3 | I mówił Abram: Otoś mi nie dał potomka, ale oto sługa domu mego dziedzicem moim będzie. | [ref] |
4 | A oto słowo Paóskie stało się do niego mówiąc: Nie będzie ten dziedzicem twoim; lecz który wynijdzie z żywota twego, ten będzie dziedzicem twoim. | [ref] |
5 | I wywiódł go na dwór, i rzekł: Spojrzyj teraz ku niebu, a zlicz gwiazdy, będzieszli je mógł zliczyć; i rzekł mu: Tak będzie nasienie twoje. | [ref] |
6 | Uwierzył tedy Panu, i poczytano mu to ku sprawiedliwości. | [ref] |
7 | I rzekł do niego: Ja Pan, którym cię wywiódł z Ur Chaldejskiego, abym ci dał ziemię tę w osiadłość. | [ref] |
8 | Zatem rzekł Abram: Panie Boże, po czemże poznam, iż ją odziedziczę? | [ref] |
9 | I odpowiedział mu: Weźmij mi jałowicę trzyletnią, i kozę trzyletnią, i barana trzyletniego, i synogarlicę, i gołąbiątko. | [ref] |
10 | Wziął tedy wszystko to i rozciął na poły; a jednę część położył przeciw drugiej, ale ptaków nie rozcinał. | [ref] |
11 | Tedy się zleciało ptactwo do onych ścierwów, i odganiał je Abram. | [ref] |
12 | I stało się, gdy słoóce zachodziło, że przypadł twardy sen na Abrama, a oto strach i ciemność wielka przypadła naó. | [ref] |
13 | I rzekł Pan do Abrama: Wiedz wiedząc, iż gościem będzie nasienie twoje w ziemi cudzej, i podbiją je w niewolą, i utrapią je przez cztery sta lat. | [ref] |
14 | A wszakże naród on, któremu służyć będą, ja sądzić będę; a potem wynijdą stamtąd z majętnością wielką. | [ref] |
15 | Ale ty pójdziesz do ojców twoich w pokoju; i pogrzebion będziesz w starości dobrej. | [ref] |
16 | A w czwartem pokoleniu tu się wrócą; bo jeszcze nie wypełniła się nieprawość Amorrejczyka aż do tego czasu. | [ref] |
17 | I stało się, gdy zaszło słoóce, a ciemność była, a oto ukazał się piec kurzący się, i pochodnia ognista, która przechodziła między onemi podziały. | [ref] |
18 | Onegoż dnia uczynił Pan z Abramem przymierze, mówiąc: Nasieniu twemu dam tę ziemię, od rzeki Egipskiej, aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrates. | [ref] |
19 | Kenejczyka, i Kenezejczyka, i Kadmonejczyka. | [ref] |
20 | I Hettejczyka, i Ferezejczyka, i Rafaimczyka. | [ref] |
21 | I Amorrejczyka, i Chananejczyka, i Gergezejczyka, i Jebuzejczyka. | [ref] |