1 | A była wszystka ziemia jednego języka, i jednej mowy. | [ref] |
2 | I stało się, gdy wyszli od wschodu słoóca, znaleźli równinę w ziemi Senaar, i mieszkali tam. | [ref] |
3 | I rzekł jeden do drugiego: Nuże naczyómy cegły i wypalmy ją ogniem: i mieli cegłę miasto kamienia, a glinę iłowatą mieli miasto wapna. | [ref] |
4 | rzekli: "Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba. Zróbmy sobie imię, abyśmy je rozproszyli po całej powierzchni ziemi". | [ref] |
5 | Tedy Pan zstąpił, aby oglądał miasto ono, i wieżą, którą budowali synowie ludzcy. | [ref] |
6 | I rzekł Pan: Oto lud jeden, i język jeden tych wszystkich; a toć jest zaczęcie dzieła ich, a teraz nie zabroni im nikt wszystkiego, co zamyślili uczynić. | [ref] |
7 | Przetoż zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby jeden drugiego języka nie zrozumiał. | [ref] |
8 | A tak rozproszył je Pan stamtąd po obliczu wszystkiej ziemi; i przestali budować miasta onego. | [ref] |
9 | Przetoż nazwał imię jego Babel; iż tam pomieszał Pan język wszystkiej ziemi; i stamtąd rozproszył je Pan po obliczu wszystkiej ziemi. | [ref] |
10 | Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie. | [ref] |
11 | I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki. | [ref] |
12 | Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha. | [ref] |
13 | I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. |
14 | Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera. |
15 | I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. |
16 | I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega. | [ref] |
17 | Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki. |
18 | Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu. | [ref] |
19 | I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki. |
20 | Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga. | [ref] |
21 | I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki. |
22 | Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora. | [ref] |
23 | I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki. |
24 | Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego. | [ref] |
25 | I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki. |
26 | I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana. | [ref] |
27 | A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota. | [ref] |
28 | I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem. | [ref] |
29 | I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy. | [ref] |
30 | A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek. | [ref] |
31 | Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam. | [ref] |
32 | I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie. |