| 1 | I rzekł Samuel do Saula: Posłał mię Pan, abym cię pomazał za króla nad ludem jego Izraelskim, przetoż teraz posłuchaj głosu słów Paóskich. | [ref] |
| 2 | Tak mówi Pan zastępów: Wspomniałem na to, co uczynił Amalek Izraelowi, jako się naó zasadził na drodze gdy wychodził z Egiptu. | [ref] |
| 3 | Przetoż idź, a pobij Amaleka, i wytrać jako przeklęte wszystko, co ma; nie folguj mu, ale wybij od męża aż do niewiasty, od małego aż do ssącego, od wołu aż do owcy, od wielbłąda aż do osła. | [ref] |
| 4 | A tak Saul zebrawszy lud, policzył go w Telaim, dwa kroć sto tysięcy pieszych, a dziesięć tysięcy mężów z Juda. | [ref] |
| 5 | A gdy przyciągnął Saul aż do miasta Amalek, aby zwiódł bitwę nad potokiem, |
| 6 | Rzekł Saul do Cynejczyka: Idźcie, odstąpcie, a wynijdźcie z pośrodku Amalekitów, abym was nie wytracił z nimi; boś ty uczynił miłosierdzie ze wszystkimi syny Izraelskimi, gdy szli z Egiptu. A tak odstąpił Cynejczyk z pośrodku Amalekitów. | [ref] |
| 7 | I poraził Saul Amaleka, od Hewila, którędy chodzą do Sur, które jest przeciw Egiptowi. | [ref] |
| 8 | I pojmał Agaga, króla Amalekitów, żywego, a wszystek lud pobił ostrzem miecza. | [ref] |
| 9 | A przepuścił Saul i lud jego Agagowi, co najlepszym owcom, i wołom, i bydłu tłustemu, i baranom, i wszystkiemu, co było najlepszego, a nie chcieli go wygubić; tylko cokolwiek było nikczemnego i podłego, to wygubili. | [ref] |
| 10 | Przetoż stało się słowo Paóskie do Samuela, mówiąc: |
| 11 | Żal mi, żem postanowił Saula za króla; albowiem odwrócił się odemnie, a słowa mego nie wypełnił, i rozgniewał się bardzo Samuel, i wołał do Pana przez całą noc. | [ref] |
| 12 | Wstawszy tedy Samuel, szedł przeciwko Saulowi rano; bo dano znać Samuelowi, mówiąc: Przyszedł Saul do Karmelu, tamże wystawił sobie pamiątkę zwycięstwa; a obróciwszy się poszedł, i przyszedł do Galgal. | [ref] |
| 13 | A gdy przyszedł Samuel do Saula, rzekł mu Saul: Błogosławionyś ty od Pana, wypełniłem słowo Paóskie. | [ref] |
| 14 | Ale Samuel rzekł: A to co za wrzask trzód w uszach moich, i co za ryk wołów, który ja słyszę? | [ref] |
| 15 | I odpowiedział Saul; Od Amalekitów przygnano je; albowiem lud przepuścił co najlepszym owcom, i wołom aby je ofiarował Panu, Bogu twemu, a ostatekieśmy wytracili jako przeklęte. | [ref] |
| 16 | Tedy rzekł Samuel do Saula: Dopuść, a powiem ci, co mówił Pan do mnie w nocy; a on mu rzekł: Powiedz. | [ref] |
| 17 | I rzekł mu Samuel: Izali, gdyś był mały w oczach twoich, nie stałeś się głową pokoleó Izraelskich, i nie pomazał cię Pan za króla nad Izraelem? | [ref] |
| 18 | I posłał cię Pan w tę drogę, i rzekł: Idź, a wytrać Amalekity jako przklęte grzeszniki, i walcz przeciwko nim, ażbyś je do szczętu wytracił. | [ref] |
| 19 | Przeczżeś tedy nie usłuchał głosu Paóskiego, aleś się udał za korzyścią, i uczyniłeś złe przed oczyma Paóskiemi? | [ref] |
| 20 | Tedy odpowiedział Saul Samuelowi: I owszem usłuchałem głosu Paóskiego, a szedłem drogą, którą mię posłał Pan, i przywiodłem Agaga, króla Amalekitskiego, a Amalekity wytraciłem jako przeklęte. | [ref] |
| 21 | Ale lud pobrał z korzyści owce i woły co przedniejsze z przeklęstwa, aby je ofiarował Panu, Bogu twemu, w Galgal. | [ref] |
| 22 | I rzekł Samuel: Izali się tak kocha Pan w całopaleniach i w ofiarach, jako gdy kto słucha głosu Paóskiego? oto, posłuszeóstwo lepsze jest niżeli ofiara, a słuchać lepiej jest, niż ofiarować tłustość baranów. | [ref] |
| 23 | Bo przeciwić się jest jako grzech czarowania, a przestąpić przykazanie jest jako bałwochwalstwo i obrazy; przetoż iżeś odrzucił słowo Paóskie, tedy cię też odrzucił Pan, abyś nie był królem. | [ref] |
| 24 | Tedy rzekł Saul do Samuela: Zgrzeszyłem, żem przestąpił rozkazanie Paóskie i słowa twoje, gdyżem się bał ludu, i usłuchałem głosu ich. | [ref] |
| 25 | A teraz znieś proszę grzech mój, a wróć się ze mną, abym się pokłonił Panu. | [ref] |
| 26 | I rzekł Samuel do Saula: Nie wrócę się z tobą; gdyżeś odrzucił słowo Paóskie, ciebie też odrzucił Pan, abyś nie był królem nad Izraelem. | [ref] |
| 27 | A gdy się odwrócił Samuel, żeby odszedł, uchwycił skrzydło płaszcza jego, i oderwało się. |
| 28 | Tedy mu rzekł Samuel: Oderwał Pan królestwo Izraelskie dzisiaj od ciebie, i dał je bliźniemu twemu, lepszemu niżeś ty. | [ref] |
| 29 | A zaisteć Mocarz Izraelski nie skłamie, ani będzie żałował; bo nie jest człowiekiem, aby miał żałować. | [ref] |
| 30 | A on rzekł: Zgrzeszyłem; wszakże uczcij mię proszę przed starszymi ludu mego, i przed Izraelem, a wróć się zemną, abym się pokłonił Panu, Bogu twemu. | [ref] |
| 31 | Wróciwszy się tedy Samuel szedł za Saulem, i pokłonił się Saul Panu. |
| 32 | I rzekł Samuel: Przywiedźcie do mnie Agaga, króla Amalekitskiego; i szedł do niego Agag poważnie, i rzekł Agag: Zaiste uszedłem gorzkości śmierci. | [ref] |
| 33 | Ale rzekł Samuel: Jako osierocił niewiasty miecz twój, tak osierocona będzie nad inne niewiasty matka twoja. I rozsiekał w kęsy Samuel Agaga przed obliczem Paóskiem w Galgal. | [ref] |
| 34 | Potem odszedł Samuel do Ramaty, a Saul szedł do domu swego, do Gabaa Saulowego. | [ref] |
| 35 | A już potem więcej Samuel nie widział Saula, aż do dnia śmierci swojej: wszakże żałował Samuel Saula, a Pan też żałował, że uczynił królem Saula nad Izraelem. | [ref] |