1 | I dano mi trzcinę podobną do laski i powiedziano: Wstań i zmierz przybytek Boży i ołtarz oraz tych, którzy się w nim kłaniają (Bogu). | [ref] |
2 | Odrzuć jednak całkowicie dziedziniec zewnętrzny przybytku i nie mierz go, gdyż został oddany narodom i będą deptać święte Miasto przez czterdzieści dwa miesiące. | [ref] |
3 | I dam dwom świadkom moim i będą przedMawiać [prorokować] dni tysiąc dwieście sześćdziesiąt, ubrani [owinięci] w worek [parciany, włochaty, z sierści zwierząt]. | [ref] |
4 | Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem ziemi. | [ref] |
5 | A jeśli ktoś chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity. | [ref] |
6 | Mają oni władzę zamknąć niebo, by deszcz nie zraszał dni ich przemawiania [prorokowania], i mają władzę nad wodami, by w krew je przemienić, i wszelką plagą uderzyć ziemię, ilekroć zechcą. | [ref] |
7 | A gdy dopełnią świadectwa swego, bestia [zwierzę], wychodzące z czeluści [otchłani, abyssu], uczyni z nimi wojnę [bitwę], i zwycięży ich, i zabije ich. | [ref] |
8 | A zwłoki ich [leżeć] będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana. | [ref] |
9 | I [wielu] spośród ludów, szczepów, języków i narodów przez trzy i pół dnia ogląda ich zwłoki; a zwłok ich nie zezwalają złożyć do grobu. | [ref] |
10 | A mieszkańcy ziemi cieszyć się będą z ich powodu i weselić, będą też posyłać podarunki jedni drugim, gdyż ci dwaj przemawiający [prorocy] udręczyli mieszkańców ziemi. | [ref] |
11 | A po trzech i pół dniach tchnienie (duch) życia z Boga w nich wstąpił i stanęli na nogi. A wielki strach padł na tych, co ich oglądali. | [ref] |
12 | I usłyszeli donośny [wielki] głos z nieba, mówiący do nich: Wstąpcie tutaj! I wstąpili do nieba w obłoku, a ich wrogowie zobaczyli ich. | [ref] |
13 | W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób. A pozostali ulegli przerażeniu i oddali chwałę Bogu nieba. | [ref] |
14 | Minęło drugie "biada", a oto trzecie "biada" niebawem nadchodzi. | [ref] |
15 | siódmy posłaniec(anioł) zatrąbił, i w niebie powstały donośne głosy mówiące: «Nastało nad światem królowanie Pana naszego i Jego Pomazańca i będzie królować po eony eonów». | [ref] |
16 | A dwudziestu czterech Starszych, zasiadających na tronach swych przed tronem Boga, padło na oblicza i oddało pokłon Bogu, | [ref] |
17 | mówiąc: «Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładco], Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować. | [ref] |
18 | I rozgniewały się narody, a nadszedł Twój gniew i pora na umarłych, aby zostali osądzeni, i aby dać zapłatę sługom Twym prorokom i świętym, i tym, co się boją Twojego imienia, małym i wielkim, i aby zniszczyć tych, którzy niszczą ziemię». | [ref] |
19 | Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad | [ref] |