Subskrybuj

List św. Jakuba rozdział 1

Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1 Jakow, sługa Boga i Pana Jeszu Pomazańca, do dwunastu plemion, które są w rozproszeniu: Radujcie się![ref]
2 Wszelka [każda, cała] radość [wesołość, zadowolenie] prowadźcie [przewódźcie] bracia [krewni, bliscy] mnie [ja, moi, mi] kiedy [gdy, o ile] próby [sprawdziany, pokusy] was osaczają [natrafiacie, wpadacie] różne,[ref]
3 wiedząc [rozumiejąc, dostrzegając], że [bo] próbowanie [doświadczanie, testowanie] waszej wiary produkuje [osiąga, doprowadza] wytrzymałość [wytrwałość].[ref]
4 wytrwałość zaś niech posiada dzieło doskonałe, abyście byli dokończeni [doskonali, dojrzali] i wypełnieni [wyposażeni], nie mający żadnych braków.[ref]
5 A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który wszystkim daje szczodrze i bez wypominania, a będzie mu dana.[ref]
6 Niech jednak prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, przypomina falę morską, przez wiatr gnaną i rzucaną.[ref]
7 Bo taki człowiek niech nie myśli, że coś od Pana otrzyma.[ref]
8 Człowiek [mąż] o rozdwojonej duszy, niestały na wszystkich swoich drogach.[ref]
9 Niech zaś brat uniżony chlubi się swoim wywyższeniem,[ref]
10 Zaś bogaty w uniżeniu swoim; bo jak kwiat trawy przeminie.[ref]
11 Wzeszło bowiem słońce wraz ze skwarem i wysuszyło trawę, kwiat jej opadł i piękno jego wyglądu przepadło; podobnie zwiędnie bogaty w swoich przedsięwzięciach.[ref]
12- Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują. [ref]
13- Kto doznaje próby, niech nie mówi, że Bóg go próbuje. Bóg bowiem ani nie podlega próbie ku złemu, ani też nikogo sam nie próbuje. [ref]
14- To własna pożądliwość wystawia każdego na próbę i nęci. [ref]
15 Potem żądza, gdy rozwinie się, rodzi grzech, a gdy grzech dojrzeje, rodzi śmierć.[ref]
16 Nie dawajcie się zwodzić, bracia moi ukochani.[ref]
17 Każdy dobry podarunek i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u którego nie istnieje żadna zmienność lub cień poruszenia.[ref]
18 Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem Jego stworzeń.[ref]
19 Dostrzeżcie (to), bracia moi umiłowani [agape] – niech zaś każdy człowiek szybki ku słyszeniu, powolny ku mówieniu, powolny ku gniewowi.[ref]
20 Gniew bowiem człowieka sprawiedliwości Boga nie pracuje.[ref]
21 A tak odrzuciwszy wszelką podłość i obfitość złości, z cichością przyjmijcie Słowo [gr. logon] wrodzone, które może [ma moc] zbawić dusze wasze.[ref]
22 Bądźcie [stawajcie się] zaś wykonawcami [czyniącymi] Słowa [nauka], a nie tylko słuchaczami, oszukującymi [zwodzącymi] samych siebie.[ref]
23 Bo kto jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, ten podobny jest do człowieka, który w zwierciadle przygląda się swemu naturalnemu obliczu; [ref]
24 bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim był. [ref]
25 Kto jednak wniknął w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła; ten będzie szczęśliwy w swoim działaniu.[ref]
26 Jeżeli ktoś uważa się za człowieka pobożnego, lecz łudząc serce swoje nie powściąga swego języka, to pobożność jego pozbawiona jest podstaw.[ref]
27 Pobożność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.[ref]