1 | Gdy zszedł z góry, postępowały za Nim wielkie tłumy. | [ref] |
2 | A oto zbliżył się trędowaty, upadł przed Nim i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić». | [ref] |
3 | [Jeszu] wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł: «Chcę, bądź oczyszczony!». I natychmiast został oczyszczony z trądu. | [ref] |
4 | A Jeszu rzekł do niego: «Uważaj, nie mów nikomu, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich». | [ref] |
5 | Gdy wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, | [ref] |
6 | mówiąc: «Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi» | [ref] |
7 | Rzekł mu Jeszu: «Przyjdę i uzdrowię go». | [ref] |
8 | Lecz setnik odpowiedział: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. | [ref] |
9 | Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: "Idź!" - a idzie; drugiemu: "Chodź tu!" - a przychodzi; a słudze: "Zrób to!" - a robi». | [ref] |
10 | Usłyszawszy zaś Jeszu, zdziwił (się) i rzekł towarzyszącym: "Amen, mówię wam: {U nikogo} tak wielkiej wiary w Iszraelu (nie) znalazłem. | [ref] |
11 | Mówię zaś wam, że wielu od wschodu i zachodu przyjdą i posadzą (ich) z Awraamem, Isaakiem i Jakowem w królestwie niebios. | [ref] |
12 | Zaś synowie królestwa (zostaną) wyrzuceni w ciemność zewnętrzną, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". | [ref] |
13 | I powiedział Jeszu Setnikowi: "Idź i jak wierzyłeś, staje (się) tobie" A uzdrowiony chłopiec jego w godzinie tej. | [ref] |
14 | Gdy Jeszu przyszedł do domu Piotra, ujrzał jego teściową, leżącą w gorączce. | [ref] |
15 | Ujął ją za rękę, a gorączka ją opuściła. Wstała i usługiwała Mu. | [ref] |
16 | Z nastaniem wieczora przyprowadzono Mu wielu opętanych. On słowem wypędził złe duchy i wszystkich chorych uzdrowił. | [ref] |
17 | Tak oto spełniło się słowo proroka Izajasza: On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby. | [ref] |
18 | Gdy Jeszu zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę. | [ref] |
19 | Wtem przystąpił pewien uczony w Piśmie i rzekł do Niego: «Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz». | [ref] |
20 | Jeszu mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki powietrzne - gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć». | [ref] |
21 | Inny zaś (spośród) uczniów Jego powiedział Mu: "Panie, pozwól mi najpierw odejść i pogrzebać ojca mojego!". | [ref] |
22 | Zaś Jeszu powiedział mu: "Podążaj za Mną, a pozwól martwym pogrzebać swoich zmarłych!" | [ref] |
23 | Gdy wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie. | [ref] |
24 | Nagle zerwała się gwałtowna burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. | [ref] |
25 | Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!» | [ref] |
26 | A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, małej wiary?» Potem wstał, rozkazał wiatrom i morzu, i nastała głęboka cisza. | [ref] |
27 | A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wiatry i morze są Mu posłuszne?» | [ref] |
28 | Gdy przybył na drugi brzeg do kraju Gadareńczyków, wybiegli Mu naprzeciw dwaj opętani, którzy wyszli z grobów, bardzo dzicy, tak że nikt nie mógł przejść tą drogą. | [ref] |
29 | Zaczęli krzyczeć: «Czego chcesz od nas, , Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?» | [ref] |
30 | A opodal nich pasła się duża trzoda świń. | [ref] |
31 | Złe tchnienia prosiły Go: «Jeżeli nas wyrzucasz, to poślij nas w tę trzodę świń!» | [ref] |
32 | Rzekł do nich: «Idźcie!» Wyszły więc i weszły w świnie. I naraz cała trzoda ruszyła pędem po urwistym zboczu do jeziora i zginęła w falach. | [ref] |
33 | Pasterze zaś uciekli i przyszedłszy do miasta rozpowiedzieli wszystko, a także zdarzenie z opętanymi. | [ref] |
34 | Wtedy całe miasto wyszło na spotkanie Jeszu; a gdy Go ujrzeli, prosili, żeby odszedł z ich granic. | [ref] |