| 1 | Po sześciu dniach Jeszu wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. | [ref] |
| 2 | Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. | [ref] |
| 3 | A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. | [ref] |
| 4 | Wtedy Piotr rzekł do Jeszu: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». | [ref] |
| 5 | Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się Głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» | [ref] |
| 6 | Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. | [ref] |
| 7 | A Jeszu zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» | [ref] |
| 8 | Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jeszu. | [ref] |
| 9 | A gdy schodzili z góry, Jeszu przykazał im mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie» | [ref] |
| 10 | Wtedy zapytali Go uczniowie: «Czemu więc uczeni w Piśmie twierdzą, że najpierw musi przyjść Eliasz? | [ref] |
| 11 | On odparł: «Eliasz istotnie przyjdzie i naprawi wszystko. | [ref] |
| 12 | Lecz powiadam wam: Eliasz już przyszedł, a nie poznali go i postąpili z nim tak, jak chcieli. Tak i Syn Człowieczy będzie od nich cierpiał». | [ref] |
| 13 | Wtedy uczniowie zrozumieli, że mówił im o Janie Zanurzycielu. | [ref] |
| 14 | Gdy przyszli do tłumu, podszedł do Niego pewien człowiek i padając przed Nim na kolana, | [ref] |
| 15 | prosił: «Panie, zlituj się nad moim synem! Jest epileptykiem i bardzo cierpi; bo często wpada w ogień, a często w wodę. | [ref] |
| 16 | Przyprowadziłem go do Twoich uczniów, lecz nie mogli go uzdrowić». | [ref] |
| 17 | Na to Jeszu odrzekł: «O plemię niewierne i przewrotne! Jak długo jeszcze mam być z wami; jak długo mam was znosić ? Przyprowadźcie Mi go tutaj!» | [ref] |
| 18 | Jeszu rozkazał mu surowo, i złe tchnienie opuściło go. Od owej pory chłopiec odzyskał zdrowie. | [ref] |
| 19 | Wtedy uczniowie zbliżyli się do Jeszu na osobności i pytali: «Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić?» | [ref] |
| 20 | On zaś im rzekł: «Z powodu małej wiary waszej. Bo zaprawdę, powiadam wam: Jeśli będziecie mieć wiarę jak ziarnko gorczycy, powiecie tej górze: "Przesuń się stąd tam!", a przesunie się. | [ref] |
| 21 | I nic niemożliwego nie będzie dla was. | [ref] |
| 22 | A kiedy przebywali razem w Galilei, Jeszu rzekł do nich: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. | [ref] |
| 23 | Oni zabiją Go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie». I bardzo się zasmucili. | [ref] |
| 24 | Gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra poborcy dwudrachmy z zapytaniem: «Wasz Nauczyciel nie płaci dwudrachmy? | [ref] |
| 25 | Odpowiedział: «Owszem». Gdy wszedł do domu, Jeszu uprzedził go, mówiąc: «Szymonie, jak ci się zdaje? Od kogo królowie ziemscy pobierają daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych? | [ref] |
| 26 | Gdy powiedział: «Od obcych», Jeszu mu rzekł: «A zatem synowie są wolni. |
| 27 | żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę! Weź pierwszą rybę, którą wyciągniesz, i otwórz jej pyszczek: znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie! | [ref] |