| 1 | Słowo Paóskie, które się stało do Jeremijasza proroka przeciwko tym narodom. | [ref] |
| 2 | Przeciwko Egiptowi. Przeciwko wojsku Faraona Necha, króla Egipskiego, (które było nad rzeką Eufrates u Karchemis, które poraził Nabuchodonozor, król Babiloóski) roku czwartego Joakima, syna Jozyjaszowego, króla Judzkiego; | [ref] |
| 3 | Gotujcie tarcz i pawężę, a wychodźcie na wojnę; | [ref] |
| 4 | Zaprzęgajcie konie, a wsiadajcie jezdni, staócie w hełmach, wycierajcie oszczepy, obleczcie się w pancerze. | [ref] |
| 5 | Czemuż tych widzę zatrwożonych, tył podawających, a mocarzy ich startych i prędko uciekających, tak, że się ani oglądają? Strach jest zewsząd, mówi Pan, | [ref] |
| 6 | Aby nie uciekł prędki, a nie uszedł mocarz; aby się na północy o brzeg rzeki Eufrates otrącili i upadli. | [ref] |
| 7 | Któż to jest, który jako rzeka wzbiera? Którego się wody wzruszają jako rzeki? | [ref] |
| 8 | Egipt jako rzeka wzbiera, a jego wody wzruszają się jako rzeki, i mówi: Pociągnę, okryję ziemię, wygubię miasto, i tych, co w niem mieszkają. | [ref] |
| 9 | Poskoczcie konie, a zagrzmijcie wozy, a niech się ruszą i mocarze, Murzynowie, i Putejczycy noszący tarcz, i Ludymczycy, którzy noszą i ciągną łuk, | [ref] |
| 10 | Bo ten dzieó panującego Pana zastępów będzie dzieó pomsty, aby się pomścił nad nieprzyjaciołmi swymi, których miecz pożre, a nasyci się, i opije się krwią ich; bo ofiara panującego Pana zastępów będzie w ziemi północnej u rzeki Eufrates. | [ref] |
| 11 | Wstąp do Galaad, a nabierz soku balsamowego, panno, córko Egipska! Aleć próżno używasz wiele lekarstw; bo nie będziesz uleczona. | [ref] |
| 12 | Narody usłyszą o sromocie twojej, a narzekanie twoje napełniło ziemię; bo mocarz na mocarza natarł, tak, że społem oba upadają. | [ref] |
| 13 | Słowo, które mówił Pan do Jeremijasza, proroka, o tem, że ma przyjść Nabuchodonozor, król Babiloóski, a porazić ziemię Egipską. | [ref] |
| 14 | Oznajmijcie w Egipcie, a rozgłoście w Migdolu; opowiadajcie także w Nof, i w Tachpanches; rzeczcie: Postuj a nagotuj się; wszakże miecz pożre to, co jest około ciebie. | [ref] |
| 15 | Przecz porażony jest każdy z mocarzów twoich? Nie może się ostać, przeto, że Pan natarł naó. | [ref] |
| 16 | Wieleć będzie tych, którzy poszwankują a padną jeden na drugiego, i rzeką: Wstaó, a wróćmy się do ludu naszego, i do ziemi urodzenia naszego przed ostrzem miecza pustoszącego. | [ref] |
| 17 | Tam będą wołać: Farao, król Egipski, jest tylko próżny trzask, już mu pominął czas postanowiony, | [ref] |
| 18 | Jakom żywy Ja, mówi król, Pan zastępów imię jego; że jako Tabor między górami, i jako Karmel przy morzu, tak to przyjdzie. | [ref] |
| 19 | Spraw sobie naczynie przeprowadzenia, obywatelko, córko Egipska! bo Nof pustynią będzie i spustoszeje, i będzie bez obywatela. | [ref] |
| 20 | Egipt jest jako piękna jałowica; ale zabicie jej od północy idzie, idzie. | [ref] |
| 21 | Więc i najemnicy jego w pośrodku niego są jako ciele utuczone, ale i oni także obróciwszy się uciekną społem, nie ostoją się; bo dzieó porażki ich przyszedł na nich, czas nawiedzenia ich. | [ref] |
| 22 | Głos jego wynijdzie jako wężowy; bo z wojskiem idą, a z siekierami przyjdą naó, jako ci, co wyrąbują drzewo. | [ref] |
| 23 | Wyrąbią las jego, mówi Pan, choć policzony być nie może; bo się nad szaraóczę rozmnożyli, i niemasz im liczby. | [ref] |
| 24 | Zawstydzi się córka Egipska; podana będzie w rękę ludu północnego. | [ref] |
| 25 | Pan zastępów, Bóg Izraelski, mówi: Oto Ja nawiedzę ludne miasto No, także Faraona i Egipt, i bogów jego, i królów jego, Faraona mówię, i tych, którzy w nim ufają: | [ref] |
| 26 | I podam ich w rękę tych, którzy szukają duszy ich, to jest w rękę Nabuchodonozora, króla Babiloóskiego, i ręką sług jego; lecz potem mieszkać w nim będą, jako za dawnych dni, mówi Pan. | [ref] |
| 27 | Ale się ty nie bój, sługo mój Jakóbie! a nie lękaj się, o Izraelu! Bo oto Ja ciebie wybawię z daleka, i nasienie twoje z ziemi pojmania ich; i wróci się Jakób, aby odpoczywał i aby miał pokój, a nie będzie, ktoby go postraszył; | [ref] |
| 28 | Ty, mówię, Jakóbie, sługo mój! nie bój się, mówi Pan; bom Ja z tobą. Uczynię zaiste koniec wszystkim narodom, do których cię wypędzę; lecz tobie nie uczynię koóca, ale cię miernie karać będę, a cale cię bez karania nie zostawię. | [ref] |