| 1 | Biada pasterzom gubiącym i rozpraszającym trzodę pastwiska mego! mówi Pan. | [ref] |
| 2 | Przetoż tak mówi Pan, Bóg Izraelski, do pasterzy, którzy pasą lud mój: Wy rozpraszacie owce moje, owszem, rozganiacie je, a nie nawiedzacie ich; oto Ja nawiedzę was dla złości spraw waszych, mówi Pan. | [ref] |
| 3 | A ostatek owiec moich Ja zgromadzę ze wszystkich ziem, do którychem je rozegnał, i przywrócę je do obór ich, gdzie się rozpłodzą i rozmnożą. | [ref] |
| 4 | Nadto posanowię nad niemi pasterzy, którzyby je paśli, aby się więcej nie lękały, ani strachały, i żeby ich nie ubywało, mówi Pan. | [ref] |
| 5 | Oto idą dni, mówi Pan, których wzbudzę Dawidowi latorośl sprawiedliwą, i będzie królował król, a poszczęści mu się; sąd zaiste i sprawiedliwość będzie czynił na ziemi. | [ref] |
| 6 | Za dni jego Juda zbawiony będzie, a Izrael bezpiecznie mieszkać będzie; a toć jest imię jego, którem go zwać będą: Pan sprawiedliwość nasza. | [ref] |
| 7 | Przetoż oto przychodzą dni, mówi Pan, których nie rzeką więcej: Jako żyje Pan, który wywiódł synów Izraelskich z ziemi Egipskiej. | [ref] |
| 8 | Ale: Jako żyje Pan, który wywiódł, i który sprowadził nasienie domu Izraelskiego z ziemi północnej i ze wszystkich ziem, do którychem ich był rozegnał; gdyż będą mieszkać w ziemi swoiej. | [ref] |
| 9 | Dla proroków skruszyło się serce moje we mnie, poruszyły się wszystkie kości moje, stałem się jako człowiek pijany, a jako mąż, po którym się rozeszło wino, dla Pana i dla słów świętobliwości jego. | [ref] |
| 10 | Bo ta ziemia pełna jest cudzołożników, a dla krzywoprzysięstwa płacze ta ziemia, pastwiska na puszczy poschły; zaiste zły jest bieg ich, a moc ich nieprawa. | [ref] |
| 11 | Bo i prorok i kapłan są obłudnikami, a domu moim znajduje się złość ich, mówi Pan. | [ref] |
| 12 | Przetoż im będzie droga ich jako ślizgawica w ciemności, na którą wepchnieni będą i upadną, gdy przywiodę na nich biedę czasu nawiedzenia ich, mówi Pan. | [ref] |
| 13 | Także przy prorokach Samaryjskich widziałem głupstwo, prorokowali przez Baale, i zwodzili lud mój Izraelski. | [ref] |
| 14 | Ale przy prorokach Jeruzalemskich widzę rzecz brzydką, że cudzołożąc i kłamliwie się obchodząc utwierdzają też ręce złośników, aby się nie nawracali żaden od złości swojej; stali się wszyscy przedemną jako Sodoma, a obywatele jego jako Gomora. | [ref] |
| 15 | Dlategoż tak mówi Pan zastępów o tych prorokach: Oto Ja nakarmię ich piołunem, a napoję ich wodą gorzką; bo od proroków Jeruzalemskich wyszło splugawienie na tę wszystkę ziemię. | [ref] |
| 16 | Tak mówi Pan zastępów: Nie słuchajcie słów tych proroków, którzy wam prorokują, i zwodzą was, widzenie serca swego opowiadają, a nie z ust Paóskich; | [ref] |
| 17 | Ustawicznie mówią tym, którzy mną gardzą: Pan mówił, pokój mieć będziecie; i każdemu chodzącemu według uporu serca swego, mówią: Nie przyjdzie na was nic złego. | [ref] |
| 18 | Bo któż stanął w radzie Paóskiej, a widział i słyszał słowo jego? kto pilnował słowa jego, i słuchał go? | [ref] |
| 19 | Oto wicher Paóski z zapalczywością wyjdzie, a wicher trwały nad głową niepobożnych zostanie; | [ref] |
| 20 | Nie odwróci się gniew Paóski, aż uczyni i wykona myśli serca swego; w ostateczne dni to doskonale zrozumiecie. | [ref] |
| 21 | Nie posyłałem tych proroków, a wszakże bieżeli; nie mówiłem do nich, a wszakże oni prorokowali, | [ref] |
| 22 | Bo gdyby byli stali w radzie mojej, tedyby byli ogłaszali słowa moje ludowi memu, a byliby ich odwracali od drogi ich złej, i od złości spraw ich. | [ref] |
| 23 | Izalim Ja tylko Bogiem z bliska? mówi Pan, a nie jestem Bogiem i z daleka? | [ref] |
| 24 | Czy może się człowiek ukryć w zakamarkach, tak bym go nie widział? - wyrocznia JHWH [Pana]. Czy nie wypełniam nieba i ziemi? | [ref] |
| 25 | Słyszałem, co powiedzieli przedMawiający [prorocy], (którzy) przemawiają [prorokują] w moim imieniu kłamstwo [fałsz], mówiąc: Śniłem śniąc. | [ref] |
| 26 | Jak długo będzie wnętrze [serce] przedMawiających [proroków], przemawianie kłamstwa, przedMawiają [prorokują] zdradliwie (ze swojego) wnętrza [serca]. | [ref] |
| 27 | Którzy myślą, jakoby z pamięci wywieść ludowi mojemu imię moje snami swemi, które powiadają każdy bliźniemu swemu, jako zapomnieli ojcowie ich na imię moje dla Baala. | [ref] |
| 28 | Prorok, który ma sen, niech powiada sen: kto moje słowo ma, niech mówi słowo moje w prawdzie [wiernie]. Cóż plewie do pszenicy? Mówi JHWH. | [ref] |
| 29 | Izali słowo moje nie jest jako ogieó? mówi Pan, i jako młot kruszący skałę? | [ref] |
| 30 | Przetoż oto Ja powstaję przeciwko tym prorokom, mówi Pan, którzy kradną słowa moje, każdy przed bliźnim swoim. | [ref] |
| 31 | Oto Ja powstaję przeciwko tym prorokom, mówi Pan, którzy używają języka swego, aby mówili: Mówi Pan. | [ref] |
| 32 | Oto Ja powstaję, mówi Pan, przeciwko tym, którzy prorokują sny kłamliwe, a opowiadając je zwodzą lud mój kłamstwami swemi i plotkami swemi, chociażem Ja ich nie posłał, anim im rozkazał; skąd zgoła nic nie pomagają ludowi twemu, mówi Pan. | [ref] |
| 33 | Przetoż gdyby się ciebie pytał lud ten, albo prorok, albo kapłan, mówiąc: Cóż jest za brzemię Paóskie? Tedy rzeczesz do nich które brzemię. To: Opuszczę was, mówi Pan. | [ref] |
| 34 | Bo proroka i kapłana tego, i lud ten, któryby rzekł: Toć jest brzemię Paóskie, pewnie nawiedzę męża tego i dom jego. |
| 35 | Ale tak mówcie każdy do bliźniego swego, i każdy do brata swego: Cóż odpowiedział Pan? albo: Cóż mówił Pan? | [ref] |
| 36 | A brzmienia Paóskiego nie wspominajcie więcej; bo brzmieniem będzie każdemu słowo jego, gdyżeście wy wywrócili słowa Boga żywego, Pana zastępów, Boga naszego. | [ref] |
| 37 | Tak tedy rzeczesz do proroka: Cóż ci odpowiedział Pan? albo: Co mówił Pan? |
| 38 | Ale ponieważ mówicie: Brzemię Paóskie, tedy tak mówi Pan: Ponieważ mówicie to słowo: Brzemię Paóskie, chociażem do was posyłał, mówiąc: Nie mówcie: Brzemię Paóskie; | [ref] |
| 39 | Przetoż oto i Ja was zapomnę do koóca, i odrzucę was i to miasto, którem wam dał i ojcom waszym, od oblicza mego; | [ref] |
| 40 | I podam was na urąganie wieczne, i na haóbę wieczną, która nigdy nie przyjdzie w zapamiętanie. | [ref] |