| 1 | Pan zniszczy zamieszkałą ziemię, pustkowiem ją uczyni, gołą zostawi jej powierzchnię, jej mieszkańców rozproszy. | [ref] |
| 2 | Jednakowo nędzy doświadczy lud i kapłan, sługa i pan, służąca i pani. Podobny los spotka kupującego i sprzedającego, udzielającego pożyczki i tego, kto ją zaciąga, dłużnika i wierzyciela. | [ref] |
| 3 | Na zniszczenie wydane zostanie ziemia, cała kraina – na łup do zdobycia; tak bowiem powiedziały usta Pana. | [ref] |
| 4 | Żałobę przeżywa ziemia, wszystkie zamieszkałe lądy są spustoszone, z płaczem boleją najwyżej w kraju postawieni. | [ref] |
| 5 | Z winy swoich mieszkańców ziemia się zdeprawowała. Dopuścili się bowiem łamania prawa, zaniechali spełniania przykazań i wiecznego przymierza. | [ref] |
| 6 | Dla tego przeklęstwo pożre ziemię, a zniszczeją obywatele jej; dlatego popaleni będą obywatele ziemi, a mało ludzi zostanie. | [ref] |
| 7 | Smucić się będzie moszcz, uwiędnie winna macica, wzdychać będą wszyscy wesołego serca. | [ref] |
| 8 | Ustanie wesele bębnów, ustanie wykrzykanie weselących się, ucichnie wesele cytry. | [ref] |
| 9 | Nie będą pić wina z śpiewaniem; gorzki będzie napój mocny pijącym go. | [ref] |
| 10 | Starte będzie miasto próżności; każdy dom zawarty będzie, aby do niego nie wchodzono. | [ref] |
| 11 | Narzekanie będzie na ulicach dla wina; zaćmione będzie wszelkie wesele, a przeniesie się radość ziemi. | [ref] |
| 12 | Spustoszenie w mieście zostanie, a bramy zburzone będą. | [ref] |
| 13 | Albowiem tak będzie w pośród ziemi, w pośrodku narodów, jako gdy otrzęsą oliwy, i jako bywa z gronami, gdy się dokona zbieranie wina. | [ref] |
| 14 | Ci podniosą głos swój, wykrzykać będą, w zacności Paóskiej wykrzykać będą, i przy morzu. | [ref] |
| 15 | Przetoż w dolinach wysławiajcie Pana, na wyspach morskich imię Pana, Boga Izraelskiego. | [ref] |
| 16 | Od koóczyn ziemi słyszymy piosnkę o sławie sprawiedliwego. Alem ja rzekł: Wychudłem, wychudłem, biada mnie! Przewrotni przewrotność broją, przewrotność, mówię, bez wszelkiego wstydu broją. | [ref] |
| 17 | Strach, i dół, i sidło przyjdzie na cię, który mieszkasz na ziemi. | [ref] |
| 18 | I stanie się, że kto uciecze przed wieścią strachu, wpadnie w dół, a kto wylizie z dołu, pojmany będzie sidłem; bo upusty z wysokości otworzone będą a zatrząsną się grunty ziemi. | [ref] |
| 19 | Rozstępując rozstąpi się ziemia; rozsiadając rozsiądzie się ziemia; poruszając poruszy się ziemia. | [ref] |
| 20 | Chwiejąc chwiać się będzie ziemia jako pijany a przeniesiona będzie jako budka; bo ją obciąży nieprawość jej, i upadnie, a więcej nie powstanie. | [ref] |
| 21 | A dnia onego nawiedzi Pan wojsko wysokie na wysokości, także i królów ziemskich na ziemi. | [ref] |
| 22 | I będą zgromadzeni, jako zgromadzeni bywają więźniowie do ciemnicy, a będą zamknieni w tarasie; po wielu, mówię, dniach, nawiedzeni będą. | [ref] |
| 23 | I zasromi się miesiąc, a zawstydzi się słoóce, gdy królować będzie Pan zastępów, na górze Syoóskiej, i w Jeruzalemie, i przed starcami swymi w wielkiej sławie. | [ref] |