Wersja Biblii
Księga
Rozdział
1 | (Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm.) | [ref] |
2 | O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów! | [ref] |
3 | Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Paóskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego. | [ref] |
4 | Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój! | [ref] |
5 | Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. Sela. | [ref] |
6 | Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje. | [ref] |
7 | Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich. | [ref] |
8 | I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie. |
9 | O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. Sela. | [ref] |
10 | O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazaóca twego. | [ref] |
11 | Albowiem lepszy (jest) dzień w zagrodzie [dziedziniec] Twojej, niż (gdzie indziej) tysiąc. Wolę stać w progu domu Boga mojego, niż mieszkać w namiotach [domach] zła [niegodziwości]. | [ref] |
12 | Albowiem Pan Bóg jest słoócem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności. | [ref] |
13 | Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie. |