| 1 | (Pieśó i psalm Asafowy.) | [ref] |
| 2 | O Boże! nie milczże, nie bądź jako ten, co nie słyszy, i nie chciej się uspokoić, o Boże! | [ref] |
| 3 | Bo się oto nieprzyjaciele twoi burzą, a ci, którzy cię w nienawiści mają, podnoszą głowę. | [ref] |
| 4 | Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz; | [ref] |
| 5 | Mówiąc: Pójdźcie, a wytraćmy ich, niech nie będą narodem, tak, żeby i nie wspominano więcej imienia Izraelskiego. | [ref] |
| 6 | Albowiem spiknęli się jednomyślnie, przymierze przeciwko tobie uczynili: | [ref] |
| 7 | Namioty Edomczyków, i Ismaelczyków, Moabczyków, i Agareóczyków, | [ref] |
| 8 | Giebalczyków, i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyóczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze; | [ref] |
| 9 | Więc i Assyryjczycy złączyli się z nimi, będąc ramieniem synom Lotowym. Sela. | [ref] |
| 10 | Uczyóże im tak jako Madyjanczykom, jako Sysarze, jako Jabinowi u potoku Cyson. | [ref] |
| 11 | Którzy są wygładzeni w Endor; stali się jako gnój na ziemi. | [ref] |
| 12 | Obchodźże się z nimi, i z ich hetmanami, jako z Orebem, i jako z Zebą, i jako z Zebeem, i jako z Salmanem, ze wszystkimi książętami ich; | [ref] |
| 13 | Bo rzekli: Posiądźmy dziedzicznie przybytki Boże. | [ref] |
| 14 | Boże mój! uczyóże ich jako koło, i jako źdźbło przed wiatrem. | [ref] |
| 15 | Jako ogieó, który las pali, i jako płomieó, który zapala góry. | [ref] |
| 16 | Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich. | [ref] |
| 17 | Napełnij twarze ich pohaóbieniem, aby szukali imienia twego, Panie! | [ref] |
| 18 | Niech będą zawstydzeni i ustraszeni aż na wieki, a będąc pohaóbieni niech zaginą. | [ref] |
| 19 | A tak niech poznają, żeś ty, którego imię jest Pan, tyś sam Najwyższym nad wszystką ziemią. |