Księga Psalmów rozdział 19

1	(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)	[ref]
2	- O chwale Bożej opowiadają niebiosa, a (dzieło) rąk wyjawia firmament.	[ref]
3	Dzień dniowi tryska przekazem, noc nocy objawia wiedzę.	[ref]
4	Nie słowa, nie język, nie słychać głosu.	[ref]
5	- (Przez) całą ziemię przeszła sznurem, na krańce zamieszkałej ich opowieść. Na słońcu postawił namiot.	[ref]
6	- Jak oblubieniec wychodzi z komnaty; raduje się jak mocarz, biegnący drogą.	[ref]
7	- (Z jednego) końca niebios wyłania się (i zmierza swoim) szlakiem (do drugiego) końca. Nie ma (nic) ukrytego (przed jego) żarem.	[ref]
8	Zakon Paóski jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Paóskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu.	[ref]
9	Przykazania Paóskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Paóskie czyste, oświecające oczy.	[ref]
10	Bojaźó Paóska czysta, trwająca na wieki; sądy Paóskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe;	[ref]
11	Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.	[ref]
12	Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką.	[ref]
13	Ale występki któż zrozumie? od tajemnych występków oczyść mię.	[ref]
14	I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowali nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego.	[ref]
15	Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja, i odkupicielu mój!