| 1 | Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego. | [ref] |
| 2 | Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego. | [ref] |
| 3 | Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana. | [ref] |
| 4 | Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze. | [ref] |
| 5 | Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego. | [ref] |
| 6 | Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego! | [ref] |
| 7 | Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego. | [ref] |
| 8 | Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia; | [ref] |
| 9 | Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi. | [ref] |
| 10 | Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną. | [ref] |
| 11 | Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego; | [ref] |
| 12 | Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami. | [ref] |
| 13 | Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu; |
| 14 | Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc: | [ref] |
| 15 | Nie tykajcie pomazaóców moich, a prorokom moim nie czyócie nic złego. | [ref] |
| 16 | Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył. | [ref] |
| 17 | Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa; | [ref] |
| 18 | Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego, | [ref] |
| 19 | Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Paóska doświadczała go. | [ref] |
| 20 | Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił. | [ref] |
| 21 | Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją, | [ref] |
| 22 | Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał. | [ref] |
| 23 | Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej; | [ref] |
| 24 | Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego. | [ref] |
| 25 | Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego. | [ref] |
| 26 | Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał; | [ref] |
| 27 | Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej. | [ref] |
| 28 | Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego. | [ref] |
| 29 | Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich. | [ref] |
| 30 | Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich. | [ref] |
| 31 | Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich. | [ref] |
| 32 | Dał grad miasto deszczu, ogieó palący na ziemię ich. | [ref] |
| 33 | Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich. | [ref] |
| 34 | Rzekł, a przyszła szaraócza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo; | [ref] |
| 35 | I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich. |
| 36 | Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich. | [ref] |
| 37 | Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich. | [ref] |
| 38 | Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich. | [ref] |
| 39 | Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogieó na oświecanie nocy. | [ref] |
| 40 | Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich. | [ref] |
| 41 | Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka. | [ref] |
| 42 | Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego. | [ref] |
| 43 | Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich. | [ref] |
| 44 | I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów. | [ref] |
| 45 | Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja. | [ref] |