Niemożliwe jest raz oświeconych, którzy posmakowali też daru niebiańskiego i się stali uczestnikami świętego Tchnienia

Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.

Ale przewrotnicy i grzesznicy wespół starci będą, a ci, co opuścili Pana, zniszczeją.

Który by w cichości nauczał tych, którzy się sprzeciwiają, owaby im kiedy Bóg dał pokutę ku uznaniu prawdy,

 rozważcie (zatem) o ile sroższej kary winien będzie ten, kto podeptał Syna Boga, krew przymierza, przez którą został uświęcony, uznał za zwyczajną i znieważył Tchnienie łaski!

I wyleję na dom Dawidowy, i na obywateli Jeruzalemskich Ducha łaski i modlitw, a patrzyć będą na mię, którego przebodli; i płakać będą nad nim płaczem, jako nad jednorodzonym; gorzko, mówię, płakać będą nad nim, jako gorzko płaczą nad pierworodnym.

Bo ziemia kwilić będzie, każde pokolenie osobno, pokolenie domu Dawidowego osobno, i niewiasty ich osobno; pokolenie domu Natanowego osobno, i niewiasty ich osobno;

Wszystkie insze pokolenia, każde pokolenie osobno, i niewiasty ich osobno.

W ten sposób świadczycie o sobie, że jesteście synami tych, którzy mordowali proroków.

Wy też dorównujecie ojcom swoim.

Zaiste świadczycie, iż się kochacie w uczynkach ojców waszych; albowiem oni je pozabijali, a wy budujecie groby ich.

 Wpatrując się w Jeszu Przywódcę i Udoskonaliciela wiary, który przeciwko zaoferowanej Mu przyjemności wytrzymał krzyż hańby. Wzgardzony, po prawicy tronu Bożego zasiadł. 

Razem z Nim ukrzyżowali wówczas dwóch przestępców, jednego po prawej, a drugiego po lewej stronie.

mówili: Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz, ratuj samego siebie, jeśli jesteś Synem Boga, zejdź z krzyża.

Innych ratował, a siebie samego uratować nie może? Jeśli jest władcą Iszraela, niech teraz zejdzie z krzyża, a uwierzymy w Niego.

Tak samo lżyli Go ukrzyżowani wraz z Nim przestępcy.

Przechodzący w pobliżu obrażali Go i kiwając swoimi głowami, mówiąc: Ej, Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz,

Podobnie też naczelni kapłani drwili między sobą razem ze znawcami Pisma i mówili: Innych zbawiał, a siebie samego zbawić nie może.

I stał lud, przypatrując się, a naśmiewali się z niego i przełożeni z nimi, mówiąc: Inszych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeźliże on jest Chrystus, on wybrany Boży.

I mówiąc: Jeźliś ty jest król żydowski, ratujże samego siebie.

A jeden z onych złoczyóców, którzy z nim wisieli, urągał mu, mówiąc: Jeźliżeś ty jest Chrystus, ratujże siebie i nas.