Przetoż jako mówi Duch Święty: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli,

Nie zatwardzajcież serc waszych, jako w rozdrażnieniu, w dzieó onego pokuszenia na puszczy.

A teć są ostateczne słowa Dawidowe. Rzekł Dawid, syn Isajego, rzekł mówię mąż, który był zacnie wywyższony, pomazaniec Boga Jakóbowego, i wdzięczny w pieśniach Izraelskich;

Duch Paóski mówił przez mię, a słowa jego przechodziły przez język mój.

Mówi im: Jak to więc jest możliwe, że Dawid pod wpływem Tchnienia nazywa go swoim Panem, gdy mówi:

Skoro sam Dawid pod wpływem świętego Tchnienia powiedział: Pan rzekła mojemu Panu: Usiądź po mojej prawej stronie, aż położę twoich nieprzyjaciół pod twoje stopy?

A sam Dawid mówi w księgach Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej

Mężczyźni, bracia, pozwólcie mi otwarcie mówić o przodku Dauidzie, że i umarł, i został pochowany, i jego grób jest wśród nas do dziś.

Przewidując to, mówił o zmartwychwstaniu Pomazańca, że nie zostanie porzucony w Hadesie, ani Jego ciało nie dozna rozkładu.

A będąc niezgodnymi między sobą, rozeszli się, gdy Paweł rzekł to jedno słowo: Iż dobrze Duch Święty powiedział przez Izajasza proroka, do ojców naszych,

Przetoż jako mówi Duch Święty: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli,

Przetoż póki bywa rzeczone: Dziś, jeźlibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w onem rozdrażnieniu.

Onci jest zaiste Bóg nasz, a myśmy lud pastwiska jego, i owce rąk jego. Dziś, jeźli głos jego usłyszycie,

I stało się czterechsetnego i ośmdziesiątego roku po wyjściu synów Izraelskich z ziemi Egipskiej, miesiąca Kwietnia (ten jest miesiąc wtóry,)roku czwartego królowania Salomonowego nad Izraelem, że począł budować dom Panu.

A potem około czterysta i pięćdziesiąt lat dawał im sędziów, aż do Samuela proroka.

A gdy go odrzucił, wzbudził im Dawida za króla, któremu też świadectwo wydawając powiedział: Znalazłem Dawida, syna Jessego, męża według serca mego, który będzie czynił wszystkę wolę moję.