Według chwalebnej Ewangielii błogosławionego Boga, która mi jest zwierzona.

Przetoż dziękuję temu, który mię umocnił, Chrystusowi Jeszu, Panu naszemu, iż mię za wiernego osądził, na usługiwanie postanowiwszy mię.

Nie zaniedbywaj daru Bożego, który w tobie jest, któryć dany jest przez prorokowanie z włożeniem rąk starszych.

Rozkazuję ci przed Bogiem, który wszystko ożywia i przed Chrystusem Jeszu, który oświadczył przed Ponckim Piłatem dobre wyznanie,

Abyś zachował to przykazanie, będąc bez zmazy, bez nagany, aż do objawienia Pana naszego, Jeszu Chrystusa,

O Tymoteuszu! strzeż tego, czegoć się powierzono, a brzydź się świecką próżnomównością i sprzeczaniem około fałszywie nazwanej umiejętności,

 a co usłyszałeś ode mnie w obecności wielu świadków, to przekaż ludziom godnym zaufania, którzy będą zdolni także innych nauczać. 

 Zobowiązuję cię przed Bogiem i Pomazańcem Jeszu, który będzie sądził żywych i umarłych, na Jego objawienie się i na Jego władzę:

 Nastanie bowiem czas, że zdrowej nauki nie ścierpią, ale według pragnień swoich nagromadzą sobie nauczycieli, którzy będą mówili to, co sprawia przyjemność ich uszom.

Tymoteuszowi, własnemu synowi w wierze, niech będzie łaska, miłosierdzie, pokój od Boga, Ojca naszego, i Chrystusa Jeszu, Pana naszego.

Ale wiecie, iż on jest doświadczonym, a iż jako syn z ojcem ze mną służył w Ewangielii.

Tymoteuszowi, miłemu synowi, niech będzie łaska, miłosierdzie i pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jeszu, Pana naszego.

 Ty więc, dziecko moje, bądź silny w łasce, w Pomazańcu Jeszu,

Tytusowi, własnemu synowi według spólnej wiary, łaska, miłosierdzie i pokój niech będzie od Boga Ojca, i Pana Jeszu Chrystusa, zbawiciela naszego.

Proszę cię tedy za synem moim Onezymem, któregom urodził w więzieniu mojem;

Bo wszelkie stworzenie Boże dobre jest, a nic nie ma być odrzuconem, co z dziękowaniem bywa przyjmowane;

 Walcz w pięknym boju wiary. Uchwyć się życia eonowego, do którego zostałeś powołany i o którym złożyłeś dobre świadectwo w obecności wielu świadków. 

 Chociaż żyjemy w ciele, to jednak nie walczymy na sposób cielesny. 

 Ponieważ broń, którą toczymy naszą walkę, nie jest fizyczna. Naszą bronią są moce od Boga zdolne do burzenia warowni. 

 ponieważ nie walczymy z ciałem i krwią, ale z archontami, uzurpatorami świata ciemności tego eonu, z duchowym złem pochodzącym z niebios. 

 Stójcie więc, przepasawszy biodro wasze prawdą i włóżcie na siebie pancerz sprawiedliwości.

 Przede wszystkim weźcie tarczę wiary, którą zdołacie zgasić wszystkie ogniste pociski niegodziwca.

W każdej modlitwie i w prośbie modląc się na każdy czas w duchu, i około tego czując ze wszelką ustawicznością i z prośbą za wszystkich świętych,

Przetoż ty cierp złe, jako dobry żołnierz Jeszu Chrystusa.

A choćby się też kto potykał, nie bywa koronowany, jeźliby się przystojnie nie potykał.

 Dobrą walkę stoczyłem, bieg kończę, wiarę zachowując do końca.