Mając wiarę i dobre sumienie, które niektórzy odrzuciwszy, szkodę podjęli w wierze;

Wierna jest ta mowa: Jeźli kto biskupstwa żąda, dobrej pracy żąda.

Wierna to jest mowa i wszelkiego przyjęcia godna.

Wierna jest ta mowa; albowiem jeźliśmy z nim umarli, z nim też żyć będziemy.

Wiernać to mowa; a chcę, abyś ty to twierdził, aby się starali, jakoby w dobrych uczynkach przodkowali, którzy uwierzyli Bogu.

 Zasiadający na tronie oświadczył: "Oto wszystko nowe czynię". I rzekł mi: "Napisz: Te słowa są prawdą i zasługują na wiarę".

I rzekł mi: Te słowa wierne są i prawdziwe, a Pan, Bóg świętych proroków, posłał Anioła swego, aby ukazał sługom swoim, co się ma stać w rychle.

 Wszystkim tym, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego -

 Tak Bóg umiłował świat, że jedynego swojego Syna dał, aby każdy wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.

 Bóg nie wysłał Syna w celu osądzenia świata, ale wysłał Go z misją ratowania świata.

Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny; ale kto nie wierzy Synowi, nie ogląda żywota, lecz gniew Boży zostaje nad nim.

I usłyszeli Apostołowie i bracia, którzy byli w Judzkiej ziemi, że i poganie przyjęli słowo Boże.

Gdy to usłyszeli, zamilkli. Wielbili Boga i mówili: "A więc i narodom udzielił Bóg skorygowania, aby żyli".

 A takie jest to świadectwo, że Bóg dał nam życie eonowe, a to życie jest w Jego Synu.

 Urodzi syna, a ty dasz Mu na imię Jeszu; ponieważ on zbawi lud swój od ich uchybień.

Idźcie i nauczcie się, co to znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, lecz błądzących {do skorygowania}.

{Gdyż Syn człowieczy przyszedł zbawić to, co zaginęło. [werset wątpliwy]}

Podobnie Syn człowieczy nie przyszedł, żeby Mu służono, ale żeby służyć i oddał swoje życie na okup za wielu.

Jeszu słysząc to, powiedział im: Nie potrzebują silni uzdrowiciela, lecz ci, co się źle mają; nie przyszedłem wzywać sprawiedliwych, lecz uchybiających {do skorygowania}.

Nie przyszedłem, wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.

 Ponieważ Syn człowieczy przyszedł odszukać i uratować to, co zaginęło. 

A nazajutrz ujrzał Jan Jeszu idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.

A jeźliby kto słuchał słów moich, a nie uwierzyłby, jać go nie sądzę; bom nie przyszedł, ażebym sądził świat, ale ażebym zbawił świat.

Wam przede wszystkim, Bóg wzbudził swojego Chłopca usługującego i posłał Go, aby was błogosławił, kiedy każdy z was odwraca się od swoich niegodziwości.

 Usprawiedliwieni bezpłatnie Jego łaską przez odkupienie w Pomazańcu Jeszu.

Ku okazaniu sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, na to, aby on był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który jest z wiary Jeszu.

 Albowiem Pomazaniec, gdy jeszcze byliśmy bezsilni, w stosownym czasie umarł za żyjących bez Boga.

 Bóg okazał dowód swojej miłości względem nas przez to, że gdy jeszcze uchybialiśmy, Pomazaniec za nas umarł.

 Jeśli bowiem wrogami będąc, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Syna Jego, tym bardziej teraz będąc pojednani, zostaniemy zbawieni w żuciu Jego. 

Przetoż i doskonale zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby orędował za nimi.

 A wiecie, że on ujawnił się, aby uchybienia nasze usunąć, tymczasem On nigdy nie uchybił.

 Kto uchybia, jest z oszczercy, gdyż oszczerca od początku uchybiał. Po to pojawił się Syn Boga — aby zniszczyć dzieła oszczercy.

 Miłość Boga ujawniła się, gdy Syna Swojego jedynego posłał na świat, żebyśmy żyli przez Niego.

 Nie my umiłowaliśmy Boga, lecz On umiłował nas i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze uchybienia.

I śpiewali nową pieśó, mówiąc: Godzieneś jest wziąć księgi i otworzyć pieczęci ich, żeś był zabity i odkupiłeś nas Bogu przez krew swoję ze wszelkiego pokolenia i języka, i ludu, i narodu:

Którym pierwej był bluźniercą i prześladowcą, i gwałtownikiem; alem miłosierdzia dostąpił, bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze.

Przetoż żałuję i pokutuję w prochu i w popiele.

Abyś wspomniała, i zawstydziła się, i nie mogła więcej otworzyć ust dla wstydu swego, gdy cię oczyszczę od wszystkiego, coś czyniła, mówi panujący Pan.

I wspomnicie na złe drogi wasze, i na sprawy wasze, które nie były dobre, i omierzniecie sami sobie w oczach swoich dla nieprawości waszych i dla obrzydliwości waszych.

Nie dla wasci Ja to czynię, mówi panujący Pan, niech wam to jawno będzie; sromajcie się, a wstydźcie się za drogi wasze, o domie Izraelski!

Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem zgromadzenie Boże. 

Mnie mówię, najmniejszemu ze wszystkich świętych dana jest ta łaska, abym między poganami opowiadał te niedościgłe bogactwa Chrystusowe.