Jeśli wy (jesteście) pomazańcowi, to abrahamowym potomstwem jesteście, a według obietnicy dziedzicami.

Lecz wy nie jesteście w ciele, ale w duchu, gdyż Duch Boży mieszka w was: a jeźli kto Ducha Chrystusowego nie ma, ten nie jest jego.

Aleście wy Chrystusowi, a Chrystus Boży.

Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi w przyjście jego.

 Oceniacie sprawy powierzchownie. Jeśli ktoś uznaje, sam siebie za własność pomazańca, to niech weźmie też pod uwagę, że ja także jestem pomazańcowy.  

 Zrozumcie wreszcie, że powinniście kierować się tchnieniem, a unikać pragnień ciała.

 Jeśli jesteście Tchnieniem prowadzeni, to przepisy prawa są wam niepotrzebne.

Ale ja, nie daj Boże, abym się miał chlubić, tylko w krzyżu Pana naszego Jeszu Chrystusa, przez którego mi jest świat ukrzyżowany, a ja światu.

To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu.

 Konsekwencją życia dla ciała będzie wasza śmierć, jeśli jednak wszystko robicie pod wpływem Tchnienia, to zabijacie w sobie to, co cielesne i dzięki temu będziecie żyli.

Ale obleczcie się w Pana Jeszu Chrystusa, a nie czyócie starania o ciele ku wykonywaniu pożądliwości.

Umiłowani, zachęcam, żebyście jak obcy i wychodźcy powstrzymywali się od cielesnych żądz, które walczą przeciwko duszy.