Ze względu na imię Pana naszego Jeszu Pomazańca, przywołuję was bracia, do tego, abyście mówili wszyscy to samo i żeby nie było między wami rozłamu, ale byście się dopasowali jedną myślą i jednym rozumowaniem.

A to powiadam, iż każdy z was mówi: Jamci jest Pawłowy, a jam Apollosowy, a jam Kiefasowy, alem ja Chrystusowy.

Gdyż jeszcze cielesnymi jesteście. Bo ponieważ między wami jest zazdrość i swary, i rozterki, azażeście nie cieleśni i według człowieka nie chodzicie?

Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.

Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował.

Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał.

 Na koniec piszę wam, byście się bracia radowali, korygowali, wzajemnie wspierali, bądźcie jednomyślni, gódźcie się dla zachowania pokoju, a Bóg miłości i pokoju będzie z wami. 

A tak chociażem pisał do was, nie pisałem dla tego, który krzywdę uczynił, ani dla owego, któremu się krzywda stała, ale dla tego, iżby wam wiadoma była ona pilność nasza o was przed oblicznością Bożą.

 Chwała Bogu, który dał taką gorliwość o was do serca Tytusa,