Filip znalazł Natanaela i rzekł mu: Znaleźliśmy onego, o którym pisał Mojżesz w zakonie i prorocy, Jeszu, syna Józefowego, z Nazaretu.

Ujrzawszy tedy Jeszu Natanaela idącego do siebie, rzekł o nim: Oto prawdziwie Izraelczyk, w którym nie masz zdrady.

Odpowiedział Natanael i rzekł mu: Mistrzu! tyś jest on Syn Boży, tyś jest on król Izraelski.

Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał.

A cić byli zacniejsi nad one, co byli w Tesalonice, którzy przyjęli słowo Boże ze wszystką ochotą, na każdy dzieó rozsądzając Pisma, jeźliby się tak miało.

Przetoż wiele ich z nich uwierzyło, i Greckich niewiast uczciwych, i mężów niemało.

Pójdźcie, oglądajcie człowieka, który mi powiedział wszystko, comkolwiek czyniła, nie tenci jest Chrystus?

A nazajutrz ujrzał Jan Jeszu idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.

A jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy.

 Tak Bóg umiłował świat, że jedynego swojego Syna dał, aby każdy wierzący w Niego, nie zginął, ale miał życie eonowe.

 Wierzący w Niego, nie podlega oskarżeniu; a kto nie wierzy, już został oskarżony, bo nie wierzy w imię Jedynego Syna Bożego.

I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego;

A myśmy uwierzyli i poznali, żeś ty jest Chrystus, on Syn Boga żywego.

Przyszedłszy tedy Jeszu, znalazł go już cztery dni w grobie leżącego.

 Zawróćcie do mnie z najdalszych krańców ziemi, a zbawieni będziecie, ponieważ Ja jestem Bogiem i nikt inny.

Wysmuknął Pan ramię świętobliwości swojej przed oczyma wszystkich narodów, aby oglądały wszystkie koóczyny ziemi zbawienie Boga naszego.

Poseł przemówił do nich: Przestańcie się bać, bo przynoszę wam dobrą nowinę, powód do wielkiej radości, która będzie udziałem wszystkich ludzi.

ponieważ dziś urodził się wam w mieście Dawidowym Zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan.

Światło dla objawienia narodom i chwałę twojego ludu Iszraela.

I nie ma w nikim innym zbawienia, ani też nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym musimy być zbawieni.

 Czytamy bowiem w Piśmie: Każdy wierzący w Niego, nie będzie zawstydzony.

 Każdy bowiem, kto będzie wzywał imienia Pana, zbawiony będzie.

 Ponieważ w Pomazańcu Bóg jednał ze sobą świat, nie licząc ludziom ich uchybień, nam zaś przekazując słowo pojednania.

 A my zobaczyliśmy i (teraz) świadczymy, że Ojciec posłał Syna jako Zbawiciela świata.