Odpowiedział mu Jeszu: "Amen, amen zapewniam cię, że jeśli się ktoś nie narodzi z góry, nie może zobaczyć królestwa Bożego".

 Jeszu odpowiedział: "Amen, amen, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Tchnienia, nie może wejść do Królestwa Bożego.

Odpowiedział tedy Jeszu i rzekł im: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, nie może Syn sam od siebie nic czynić, jedno co widzi, że Ojciec czyni; albowiem cokolwiek on czyni, to także i Syn czyni.

 Amen, amen, powiadam wam, że kto słucha mojej nauki i wierzy Temu, który posłał Mnie, ma życie w przyszłym eonie i na sąd nie idzie, ale przechodzi ze śmierci do życia. 

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że idzie godzina i teraz jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego, a którzy usłyszą, żyć będą.

Odpowiedział im Jeszu i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mię nie przeto, iżeście widzieli cuda, ale iżeście jedli chleb, i byliście nasyceni.

Rzekł im tedy Jeszu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz wam dał chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb on prawdziwy z nieba.

 Zapewniam was, że kto w to wierzy, będzie żył w nowym eonie. 

 I rzekł im Jeszu: Zapewniam was, że: Jeśli nie będziecie jedli ciała Syna człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie.

Odpowiedział im Jeszu: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, iż wszelki, kto czyni grzech, sługą jest grzechu.

 Amen, amen, zapewniam was: Kto zachowa moją naukę, nie umrze i będzie żył po czas niezmierzony.

Rzekł im Jeszu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Pierwej niż Abraham był, jam jest.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto nie wchodzi drzwiami do owczarni, ale wchodzi inędy, ten jest złodziej i zbójca;

Rzekł im tedy zasię Jeszu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, iżem ja jest drzwiami owiec.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźliby ziarno pszeniczne wpadłszy do ziemi, nie obumarło, ono samo zostaje; lecz jeźliby obumarło, wielki pożytek przynosi.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie jest sługa większy nad pana swego, ani poseł jest większy nad onego, który go posłał.

 Amen, amen, zapewniam was, że kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. A kto Mnie przyjmuje, przyjmuje też Tego, który Mnie posłał.

To rzekłszy Jeszu, zasmucił się w duchu, i oświadczył, a rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że jeden z was wyda mię.

Odpowiedział mu Jeszu: Duszę twoję za mię położysz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Nie zapieje kur, aż się mnie po trzykroć zaprzesz.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy w mię, sprawy które Ja czynię, i on czynić będzie, i większe nad te czynić będzie; bo ja odchodzę do Ojca mego.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz obróci się wam w wesele.

A dnia onego nie będziecie mnie o nic pytać. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu mojem, da wam.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie: Gdyś był młodszym, opasywałeś się i chodziłeś, kędyś chciał; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce twoje, a inny cię opasze i poprowadzi, gdzie byś nie chciał.

I stało się trzydziestego roku, miesiąca czwartego, piątego dnia tegoż miesiąca, gdym był w pośrodku pojmanych u rzeki Chebar, że się otworzyły niebiosa, i widziałem widzenie Boże.

 A gdy Jeszu został zanurzony, zaraz wystąpił z wody i oto zostały Mu otwarte niebiosa, i ujrzał Tchnienie Boga zstępujące niby gołębica i przychodzącego na Niego.

W tej chwili, gdy wychodził z wody, zobaczył rozstępujące się niebiosa oraz Tchnienie, które zstępowało na Niego jakby gołębica.

I stało się, gdy był ochrzczony wszystek lud, i gdy Jeszu był ochrzczony, i modlił się, że się niebo otworzyło;

I rzekł: Oto widzę niebiosa otworzone i Syna człowieczego stojącego po prawicy Bożej.

I ujrzał niebo otworzone i zstępujące na się naczynie niejakie, jakoby prześcieradło wielkie, za cztery rogi uwiązane i spuszczone na ziemię;

Potemem widział, a oto drzwi były otworzone w niebie, a głos pierwszy, którym słyszał, jako trąby mówiącej ze mną, i rzekł: Wstąp sam, a pokażę ci, co się ma dziać napotem.

 Zobaczyłem niebo otwarte i konia białego, a siedzący na nim nazywany jest Wiernym i Prawdziwym i sprawiedliwie sądzi oraz walczy.

I śniło mu się, a ono drabina stała na ziemi, a wierzch jej dosięgał nieba; a oto, Aniołowie Boży wstępowali i zstępowali po niej.

I przypatrywałem się, aż one stolice postawione były, a Starodawny usiadł, którego szata była jako śnieg biała, a włosy głowy jego jako wełna czysta, stolica jego jako płomienie ogniste, a koła jej jako ogieó gorejący.

Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.

 Wówczas go opuścił oszczerca, a oto Posłowie przystąpili i służyli mu.

Wówczas stanął przy nich Poseł Pana i chwała Pana oświeciła ich; a ich ogarnął wielki strach.

I nagle przyłączyło się do Posła dużo armii niebiańskich, które wielbiły Boga słowami:

I ukazał mu się Anioł z nieba, posilający go.

I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.

Gdy obserwowali Jego przemieszczenie do nieba, dwaj mężczyźni ubrani na biało stanęli przy nich.

Powiedzieli: Galilejczycy, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jeszu, który został wzięty od was do nieba, wróci w taki sam sposób, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.

A wam, którzyście uciśnieni, odpocznienie z nami przy objawieniu Pana Jeszu z nieba z Aniołami mocy jego,

 A niezaprzeczalnie wielka jest tajemnica pobożności: {Bóg} {który} objawił się w ciele, został usprawiedliwiony w Tchnieniu [duchu}, ukazany Posłom [aniołom], ogłoszony wśród narodów, zyskał wiarę w świecie, został wzięty w górę w chwale.

Czy nie są (oni) wszyscy służącymi Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie?

 Przepowiedział ich Henoch, który był siódmy po Adamie, a który powiedział: Oto nadejdzie Pan pośród dziesiątek tysięcy Jego świętych,

A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.

A jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy.

I dał mu moc i sąd czynić; bo jest Synem człowieczym.

A Jeszu odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby był uwielbiony Syn człowieczy.

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźliby ziarno pszeniczne wpadłszy do ziemi, nie obumarło, ono samo zostaje; lecz jeźliby obumarło, wielki pożytek przynosi.

Widziałem też w widzeniu nocnem, a oto przychodził w obłokach niebieskich podobny synowi człowieczemu, a przyszedł aż do Starodawnego, i przywiedziono go przed obliczność jego.

I dał mu władzę i cześć i królestwo, aby mu wszyscy ludzie, narody i języki służyli; władza jego władza wieczna, która nie będzie odjęta, a królestwo jego, które nie będzie skażone.

O mieczu! ocknij się na pasterza mego, i na męża towarzysza mego, mówi Pan zastępów; uderz pasterza, a owce rozproszone będą; ale zaś obrócę rękę moję ku maluczkim.

Jednak żebyście się przekonali, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczać uchybienia — tu zwrócił się do sparaliżowanego — Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!

Gdy przyszedł Jeszu w rejon Cezarei Filipowej, spytał uczniów swoich: Co mówią ludzie, że kim jest Syn człowieczy?

Jeszu zapytał ich: A wy co o Mnie mówicie?

Ponieważ Syn człowieczy ma przychodzić w chwale swojego Ojca, z Posłami swoimi, i wówczas odda każdemu według jego dokonań.

Amen, zapewniam was, że są wśród stojących tutaj tacy, którzy nie skosztują śmierci, dopóki nie zobaczą Syna człowieczego, przychodzącego w swojej władzy.

Gdy przyjdzie Syn człowieczy w chwale swojej, a z Nim wszyscy Posłowie, wówczas zasiądzie na tronie swojej chwały

Wprawdzie Syn człowieczy odchodzi, jak o Nim napisano, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy jest wydany. Lepiej by mu było, gdyby się ten człowiek nie urodził.

Jeszu odpowiedział: Ja jestem. Zobaczycie też Syna człowieczego, jak siedzi po prawicy Mocy i przychodzi z obłokami nieba.

Od tego czasu będzie Syn człowieczy siedział na prawicy mocy Bożej.