Zapewniam was, że jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie przewyższała znawców Prawa i faryzeuszów, nie dostaniecie się pod władzę niebios.

Gdy faryzeusze to usłyszeli, ogłosili: On wygania demony przez Belzebula, który jest naczelnym demonów.

Wówczas podeszli uczniowie i powiedzieli: Czy wiesz, że faryzeusze po usłyszeniu tego, zrazili się do Ciebie?

Jeszu powiedział im: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i saduceuszów!

Czyżbyście nie zrozumieli, że nie o chlebie wam mówiłem, ostrzegając przed zakwasem faryzeuszy i saduceuszy?

Wówczas zrozumieli, że nie miał na myśli, że mają wystrzegać się zakwasu chlebowego, ale nauki faryzeuszów i saduceuszów.

Wówczas faryzeusze zaczęli naradzać się, jak Go przyłapać na słowie.

Tego dnia podeszli do Niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma powstania z martwych, i zapytali Go:

Faryzeusze, gdy usłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zwołali zebranie.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, że zamykacie władzę niebios przed ludźmi; wy bowiem sami nie wchodzicie, ani chcącym wejść nie pozwalacie.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeuszowie obłudnicy, że obchodzicie morze i ląd, aby pozyskać jednego prozelitę, a gdy nim zostaje, czynicie go synem Gehenny dwa razy gorszym niż wy.

Głupi i ślepi! Co jest ważniejsze: złoto czy świątynia, która uświęciła złoto?

Ślepi! Bo co jest ważniejsze: dar czy ołtarz, który uświęca dar?

A kto przysięga na świątynię, przysięga na nią oraz na Tego, który w niej mieszka.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, że dajecie dziesięcinę z mięty, kopru oraz kminku, a porzuciliście to, co w Prawie ważniejsze: sąd, miłosierdzie i wiarę — te należało przestrzegać, a i tamtych nie zapominać.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, że oczyszczacie z zewnątrz kielich i miskę, ale wewnątrz są pełne grabieży i nieopanowania.

Biada wam, znawcy Pism i faryzeusze, obłudnicy, ponieważ przypominacie pobielone groby, które wprawdzie na zewnątrz wyglądają pięknie, wewnątrz jednak są pełne kości zmarłych i wszelkiej nieczystości.

Ponieważ faryzeusze oraz wszyscy Judejczycy, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli wcześniej nie umyją swoich rąk,

Zapytywali Go więc faryzeusze i znawcy Pism: Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą chleb nie umytymi rękami?

Wówczas ich ostrzegł: Uważajcie i strzeżcie się zakwasu faryzeuszów i zakwasu Heroda.

Wysłali do Niego natomiast kilku faryzeuszów i ludzi Heroda, żeby Go przyłapać w słowie.

Przyszli do Niego także saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zaczęli rozmowę w taki sposób:

Ale Faryzeuszowie i zakonnicy pogardzili radą Bożą sami przeciwko sobie, nie będąc ochrzczeni od niego.

I rzekł Pan do niego: Teraz wy, Faryzeuszowie! to, co jest zewnątrz kubka i misy, ochędażacie, ale to, co jest wewnątrz w was, pełne jest drapiestwa i złości.

Wszakże i z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a oto wszystkie rzeczy będą wam czyste.

Biada wam Faryzeuszowie! że miłujecie pierwsze miejsca w bóżnicach i pozdrawiania na rynkach.

A słuchali tego wszystkiego i Faryzeuszowie, którzy byli łakomi, i naśmiewali się z niego.

Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.

A ci, którzy byli posłani, byli z Faryzeuszów.

Przyszli tedy słudzy do przedniejszych kapłanów i do Faryzeuszów; którzy im rzekli: Przeczżeście go nie przywiedli?

I odpowiedzieli im Faryzeuszowie: Alboście i wy zwiedzeni?

Tylko ten gmin, który nie zna zakonu; przeklęci są.

I usłyszeli to niektórzy z Faryzeuszów, którzy byli z nim, i rzekli mu: Izali i my ślepymi jesteśmy?

Podczas gdy oni przemawiali do ludzi, podeszli do nich kapłani, oficer straży świątynnej i Saduceusze,

Byli zaniepokojeni, z powodu nauczania ludzi i głoszenia, że w Jeszu jest powstanie z martwych.

Tedy powstawszy najwyższy kapłan i wszyscy, którzy z nim byli, którzy byli z sekty Saduceuszów, napełnieni są zazdrością;

Ale powstali niektórzy z sekty Faryzeuszów, którzy byli uwierzyli, mówiąc: Że ich trzeba obrzezać i rozkazać im, żeby zachowali zakon Mojżeszowy.

A poznawszy Paweł, że ich jedna część była Saduceuszów a druga Faryzeuszów, zawołał w onej radzie: Mężowie bracia! jam jest Faryzeusz, syn Faryzeusza: o nadzieję i o powstanie umarłych mię tu dziś sądzą.

Albowiem Saduceuszowie mówią, iż nie masz zmartwychwstania, ani Anioła, ani ducha; ale Faryzeuszowie to oboje wyznawają.

Będąc mi świadkami z dawna, (gdyby świadectwo wydać chcieli), iż według najdoskonalszej sekty nabożeóstwa naszego żyłem, będąc Faryzeuszem.

Potomstwo żmijowe! Jakże wy możecie mówić dobrze, skoro źli jesteście? Przecież z obfitości serca usta mówią.

Węże! Potomstwo żmij! Jak chcecie uciec przed sądem Gehenny?

 Nieprzyjaźń ustanowię pomiędzy wami: między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej. Ono zniszczy ci głowę, a ty mu uszkodzisz piętę.

Owszem, radniej w sercu nieprawości knujecie, a gwałty rąk waszych na ziemi odważacie.

Jad mają w sobie, jako wężowy, jako jad żmii głuchej, która zatula ucho swoje,

Ale wy sami przystąpcie, synowie czarownicy, nasienie cudzołożnika i wszetecznicy!

Nad kimże się cieszycie? przeciwko komuż rozdzieracie gębę, i wywieszacie język? Izali nie jesteście synowie nierządu, nasienie kłamliwe?

Jaja bazyliszkowe wylęgli, a płótna pajęczego natkali. Ktoby jadł jaja ich, umrze, a jeźli je stłucze, wynijdzie jaszczórka.

Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby dać się przez niego zanurzyć: Potomstwo żmijowe, kto wam pokazał jak uciec przed nadchodzącym gniewem?

Już siekiera przyłożona jest do korzeni drzew; każde więc drzewo, które nie wydaje owocu dobrego, jest wycinane i rzucane w ogień.

Wyście z ojca dyjabła i pożądliwości ojca waszego czynić chcecie; onci był mężobójcą od początku i w prawdzie nie został, bo w nim prawdy nie masz: gdy mówi kłamstwo, z swego własnego mówi, iż jest kłamcą i ojcem kłamstwa.

 Po tym odróżnia się dzieci Boga od dzieci oszczercy. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak również ten, kto nie kocha swojego brata.

 I zrzucono smoka wielkiego, węża pradawnego, którego nazywamy oszczercą i wrogiem, a który zwodzi całą zamieszkałą ziemię. Został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego posłowie.

I słyszałem głos wielki mówiący na niebie: Terazci się stało zbawienie i moc, i królestwo Boga naszego, i zwierzchność Chrystusa jego, iż zrzucony jest oskarżyciel braci naszych, który na nich skarżył przed oblicznością Boga naszego we dnie i w nocy.

Do kogoż mówić będę, i kim oświadczę, aby słyszeli? Oto nieobrzezane są uszy ich, tak, że słuchać nie mogą; oto słowo Paóskie mają za haóbę i nie kochają się w niem.

Uciekajcie z pośrodku Babilonu, a niech zachowa każdy duszę swoję, abyście nie byli zatraceni w nieprawości jego; bo czas będzie pomsty Paóskiej, sam mu zapłatę odda.

Gdybym Ja rzekł niepobożnemu: Śmiercią umrzesz, a nie napomniałbyś go, i nie mówiłbyś, abyś go odwiódł od niezbożnej drogi jego, tak, żebyś go przy żywocie zachował, tedy onci niezbożny w nieprawości swojej umrze; ale krwi jego z ręki twojej szukać będę.

Także jeźliby się odwrócił sprawiedliwy od sprawiedliwości swojej, a czyniłby nieprawość, a Jabym położył zawadę przed nim, i takby umarł, a tybyś go nie napomniał: w grzechu swym umrze, a nie przyjdą na pamięć sprawiedliwości jego, które czynił, lecz krwi jego z ręki twojej szukać będę.

A on widząc miecz przychodzący na onę ziemię, zatrąbiłby w trąbę i przestrzegłby lud,

Bo głos trąby słyszał, wszakże nie dbał na przestrogę, dlatego krew jego na nim będzie; być był przyjął przestrogę, zachowałby był duszę swoję.

Ciebieć, synu człowieczy! ciebiem postanowił stróżem domu Izraelskiego, abyś słysząc słowo z ust moich, przestrzegł ich odemnie.

Przetoż czujcie, pomnąc, żem przez trzy lata w nocy i we dnie nie przestawał napominać ze łzami każdego z was.

Bo gniew Boży objawia się z nieba przeciwko wszelkiej niepobożności i niesprawiedliwości tych ludzi, którzy zatrzymują prawdę Bożą w niesprawiedliwości.

Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

Daleko tedy więcej teraz usprawiedliwieni będąc krwią jego, zachowani będziemy przez niego od gniewu.

I oczekiwali Syna jego z niebios, którego wzbudził od umarłych, to jest Jeszu, który nas wyrwał od gniewu przyszłego.

Którzy pomstę odniosą, wieczne zatracenie od obliczności Paóskiej i od chwały mocy jego.

Gdy przyjdzie, aby był uwielbiony w świętych swoich i aby się dziwnym okazał we wszystkich wierzących (dlatego iż uwierzono naszemu świadectwu u was) w on dzieó.

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

I rzekli górom i skałom: Upadnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na stolicy i przed gniewem tego Baranka;

Albowiem przyszedł dzieó on wielki gniewu jego, i któż się ostać może?