Biada tym, którzy są mocni na picie wina, a mężom dużym ku nalewaniu napoju mocnego!

Biada pysznej koronie, pijanicom z Efraima, i kwiatowi opadłemu z ozdoby sławy swojej! Biada tym, którzy rządzą doliną bardzo urodzajną, i znikczemniałym od wina!

Komu biada? Komu niestety? Komu zwady? Komu krzyk? Komu rany daremne? Komu zapalenie oczów?

Tym, którzy siadają na winie; tym, którzy chodzą, szukając przyprawnego wina.

Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.

Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.

Opuści ich cielec twój, o Samaryja! gdy się zapali na nich gniew mój; dokądże nie będą mogli przestrzegać niewinności?

Wszak i on jest z Izraela; rzemieślnik go urobił, a nie jest Bogiem; bo się w proch obróci cielec Samaryjski.

Biada temu, który poi bliźniego swego, przystawiając naczynia swego, tak aby go upoił, i napatrzył się nagości jego!

 Uważajcie na siebie, byście czasem nie obciążyli swojego serca kacem, odurzaniem się i kłopotami życiowymi - i aby ten dzień nagle nie zaskoczył was. 

Chodźmy uczciwie jako we dnie, nie w biesiadach i w pijaóstwach, nie we wszeteczeóstwach i rozpustach, nie w poswarkach ani w zazdrości;

Ani złodzieje, ani łakomcy, ani pijanicy, ani złorzeczący, ani ździercy królestwa Bożego nie odziedziczą.

 zawiści, pijaństwa, hulanki i podobne tym, które omówiłem, jak też wyjaśniłem, że to czyniący królestwa Bożego nie odziedziczą.

Przeto nie śpijmy jako i insi, ale czujmy i bądźmy trzeźwymi.

Albowiem którzy śpią, w nocy śpią, a którzy się upijają, w nocy się upijają.

Ale i ci od wina błądzą, i od mocnego napoju potaczają się. Książę i prorok błądzą od mocnego napoju, utonęli w winie, potaczają się od mocnego napoju, błądzą w widzeniu, potykają się w sądzie.

Albowiem wszystkie stoły ich pełne są zwracania i plugastwa, tak, aż miejsca nie staje.

Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.

Bo na koniec jako wąż ukąsi, a jako żmija uszczknie;