Jam jest miłego mego, a miły mój jest mój, który pasie między lilijami.

Jam jest mur, a piersi moje jako wieże. Wtenczas byłam przed oczyma jego, jako ta, która znajduje pokój.

O ty, która mieszkasz w ogrodach! przyjaciele słyuchają głosu twego; ozwijże mi się!

Przypatrujcie się pilnie basztom jego, a oglądajcie pałace jego, abyście umieli powiadać narodowi potomnemu.

(Psalm Dawidowy, gdy był na puszczy Judzkiej.)

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

A tak niech się nikt nie chlubi ludźmi; albowiem wszystkie rzeczy są wasze.

Aleście wy Chrystusowi, a Chrystus Boży.

Z Chrystusem jestem ukrzyżowany, a żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to że teraz w ciele żyję, w wierze Syna Bożego żyję, który mię umiłował i wydał samego siebie za mię.

 Zobaczyłem święte miasto — nowe Jeruszalem. Widziałem, jak zstępuje z nieba, od Boga, przygotowane jak panna młoda, która jest przystrojona dla swojego męża.

 Usłyszałem potężny głos dochodzący od niebiańskiego tronu, który wołał: "To jest mieszkanie Boga pośród ludzi, ponieważ zamieszka z nimi, a oni będą ludami należącymi do Niego, a On będzie Bogiem, który z nimi będzie przebywał, ponieważ jest ich Bogiem.

Jam jest jako róża Saroóska, a lilija przy dolinach.

Oznajmijże mi ty, którego miłuje dusza moja, gdzie pasiesz? gdzie trzodzie dajesz odpoczywać w południe? albowiem przeczżebym miała być jako obłąkana przy trzodach towarzyszów twoich?

Jam jest miłego mego, a miły mój jest mój, który pasie między lilijami.