Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;

Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.

Z którą wszeteczeóstwo płodzili królowie ziemi i upili się winem wszeteczeóstwa jej obywatele ziemi.

A ona niewiasta przyobleczona była w purpurę i w szarłat, i uzłocona złotem i drogim kamieniem, i perłami, mając kubek złoty w ręce swej, pełen obrzydliwości i nieczystości wszeteczeóstwa swego.

I widziałem niewiastę onę pijaną krwią świętych i krwią męczenników Jeszu; a widząc ją, dziwowałem się wielkim podziwieniem.

Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.