Słuchaj, synu mój! karceń ojca twego i nie odrzucaj pouczeń matki twojej.

Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.

By snać pijąc nie zapomniał na ustawy, a nie odmienił spraw wszystkich ludzi uciśnionych.

Strzeżcież się, byście snać nie zapomnieli przymierza Pana, Boga waszego, które uczynił z wami, a nie czynili sobie rytego obrazu na kształt jakiejkolwiek rzeczy, jakoć rozkazał Pan, Bóg twój.

Na wieki nie zapomnę na przykazania twoje, gdyżeś mię w nich ożywił.

Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał.

Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazaó twoich nie zapominam.

Z trzodami swemi i z bydłem swojem pójdą szukać Pana; wszakże go nie znajdą; bo odstąpił od nich.

A wszakże miej się na pieczy, a strzeż duszy twej pilnie, byś snać nie zapomniał na te rzeczy, które widziały oczy twoje i aby snać nie odstąpiły od serca twego po wszystkie dni żywota twego; i oznajmisz je synom twym, i synom synów twoich.

A będą te słowa, które ja dziś rozkazuję tobie, w sercu twojem;

I przywiążesz je za znak na rękach twoich, i będą jako naczelniki między oczyma twemi.

Wszystkie przykazania, które ja dziś przykazuję tobie, chować i czynić będziecie, abyście żyli, rozmnożeni byli, i weszli, a osiedli tę ziemię, o którą przysiągł Pan ojcom waszym.

Ku zapalczywości pobudzili go przez cudze bogi, i przez obrzydliwości rozdraźnili go.

Opoki, która cię spłodziła, zapomniałeś, zapomniałeś Boga, Stworzyciela twego.

I rzekł: Skryję oblicze moje przed nimi, obaczę, jaki będzie koniec ich; albowiem są narodem przewrotnym, synami, w których wiary nie masz.

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.

Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.

Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.

Przyłożę i ręce moje do rozkazaó twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.

Ocuć się, ocuć się, powstaó Jeruzalemie! któreś piło z ręki Paóskiej kubek zapalczywości jego, drożdże z kubka trucizny śmiertelnej wypiłoś i wysączyłoś.

Ale to jest przymierze, które postanowię z domem Izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Dam zakon mój do wnętrzności ich, a na sercu ich napiszę go, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten jest, który mię miłuje; a kto mię miłuje, będzie go też miłował Ojciec mój; i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego.

 Jeszu mu odpowiedział: "Jeśli ktoś Mnie miłuje, moją naukę ustrzeże, a Ojciec mój go umiłuje. Przyjdziemy do niego i zamieszkamy w nim.