Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.

By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

Boć pijanica i żarłok zubożeje, a ospały w łatach chodzić będzie.

A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.

A tak szedłszy, przystał do jednego mieszczanina onej krainy, który go posłał do folwarku swego, aby pasł świnie.

Tedy bogacz zawoławszy, rzekł: Ojcze Abrahamie! zmiłuj się nade mną, a poślij Łazarza, aby omoczył koniec palca swego w wodzie, a ochłodził język mój, bo męki cierpię w tym płomieniu.

I rzekł Abraham: Synu! wspomnij, żeś ty odebrał dobre rzeczy twoje za żywota twego, a Łazarz także złe; a teraz on ma pociechę, a ty męki cierpisz.

Ale która w rozkoszach żyje, ta żyjąc umarłą jest.

Zdrajcy, skwapliwi, nadęci, rozkoszy raczej miłujący niż miłujący Boga;