Powstaóże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.

Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

Obudźże się, a ocuć dla sądu mego, Boże mój i Panie mój! dla sprawy mojej.

Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzieó; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Bez wszelkiej nieprawości mojej zbiegają się, i gotują się; powstaóże, zabież mi, a obacz.

Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?

Gdy z nieba dajesz słyszeć sąd swój, ziemia się lęka i ucicha;

Ocuć się, ocuć się, oblecz się w siłę, o ramię Paóskie! Ocuć się jako za dni dawnych, i za rodzajów przeszłych! Izaliś nie ty jest, któreś zgładziło Egipt, i zraniło smoka?

Biada temu! który mówi drewnu: Ocuć się, a kamieniowi niememu: Obudź się! Tenże to ma uczyć? Spojrzyj naó, powleczonyć jest złotem i srebrem; ale w nim niemasz zgoła żadnego ducha.

Aby nie słyszała głosu zaklinacza, ani czarownika w czarach biegłego.

Rozdzierają na mię usta swe, i sromotnie mię policzkowali, zebrawszy się społu przeciwko mnie.

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.