Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.

Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzieó dziwne sprawy twoje.

Rozradują się wargi moje, gdyć będę śpiewał, i dusza moja, którąś wykupił.

Nadto i język mój będzie opowiadał przez cały dzieó sprawiedliwość twoję; bo się zawstydzić, i haóbę odnieść musieli ci, którzy szukali nieszczęścia mego.