Wszakże gdy uczuje wilgotność, puści się, i rozpuści gałęzie, jako szczep młody.

I rozkrzewią się jako między trawą, i jako wierzby przy ciekących wodach.

Bo będzie jako drzewo wszczepione nad wodami, a nad strumieniem zapuszczające korzenie swoje, które nie czuje, gdy przychodzi gorącość, ale liść jego zostaje zielony, a roku suchego nie frasuje się, i nie przestaje przynosić owocu.

Choć na polu dobrem przy wodach wielkich wsadzona była, aby wypuściła latorośli, i przyniosła owoce, i była macicą winną wspaniałą.

Matka twoja była czasu pokoju twego jako winna macica przy wodach szczepiona; płodną i gałęzistą była dla wód obfitych.

A nad potokiem wyrośnie na brzegu jego po obu stronach wszelkie drzewo owoce przynoszące, którego liść nie opada, ani owoc jego ustaje, w miesiącach swoich przynosi pierwociny; bo wody jego z świątnicy wychodzą, przetoż owoc jego jest na pokarm, a liście jego na lekarstwo.

 W środku ulicy, po obu stronach rzeki jest drzewo życia, które rodzi dwanaście owoców, każdego miesiąca wydaje swój owoc, a liście drzewa służą do terapii narodów.

Wszczepieni w domu Paóskim, w sieniach Boga naszego zakwitną.

Gdy zbliżał się czas zbierania owoców, posłał do rolników swoich sług, aby odebrali należną mu część.

Odpowiedzieli Mu: Pozabija tych złych rolników, a winnicę wydzierżawi innym rolnikom, którzy we właściwym czasie będą mu oddawać owoce.

Gdy poschną gałązki jego, pokruszone będą, a niewiasty przyszedłszy zapalą je. Albowiem ten lud nie ma żadnego rozumu; przetoż nie zmiłuje się nad nim, który go uczynił, a który go stworzył, nie zlituje się nad nim.

Gdy słońce wzeszło, przypaliło je, ponieważ nie miały korzenia, więc uschły.

Gdy przy drodze zobaczył figowiec, podszedł do niego, ale nie znalazł na nim nic poza samymi liśćmi. Powiedział do niego: Nie posiadaj już nigdy owocu. Figowiec natychmiast zaczął usychać.

Jeźliby kto nie mieszkał we mnie, precz wyrzucony będzie jako latorośl, i uschnie; i zbiorą je i na ogieó wrzucą, i zgoreje.

 Oni są na waszych ucztach miłości, jak ukryte pod wodą skały, ucztują zuchwale i bez obaw, samych siebie pasą. Są jak obłoki, które nie dają deszczu, jak chmury porywane przez wiatry, jak drzewa, które o właściwej porze nie dają owocu, podwójnie martwe i wykorzenione,

Bo prace rąk twoich pożywać będziesz; błogosławionym będziesz, i będzieć się dobrze działo.

I mimo idący nie rzeką: Błogosławieóstwo Paóskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Paóskiem.

I baczył pan jego, że Pan był z nim, a iż wszystko co on czynił, Pan szczęścił w ręku jego.

A przełożony nad domem więzienia nie doglądał tego, czego mu się powierzył, dla tego iż Pan był z nim, a co on czynił, to Pan szczęścił.

Tylko się zmacniaj, i bardzo mężnie sobie poczynaj, abyś strzegł, i czynił wszystko według zakonu, któryć rozkazał Mojżesz, sługa mój; nie uchylaj się od niego ani na prawo ani na lewo, żebyś się roztropnie sprawował we wszystkiem, do czego się udasz.

Niech nie odstępują księgi zakonu tego od ust twoich; ale rozmyślaj w nich we dnie i w nocy, abyś strzegł i czynił wszystko, co napisano w nim; albowiem na ten czas poszczęścią się drogi twoje, i na ten czas roztropnym będziesz.

Przetoż Pan będzie z tobą, synu mój! I będzieć się szczęściło, i zbudujesz dom Pana, Boga twego, jako mówił o tobie.

I posłał Pan Anioła, który wytracił każdego mocarza w wojsku, i wodza, i hetmana w obozie króla Assyryjskiego. I wrócił się z pohaóbieniem twarzy do ziemi swojej. A gdy wszedł do domu boga swego, ci, którzy wyszli z żywota jego, tam go zabili mie czem.

A nie upokorzył się przed obliczem Paóskiem, jako się upokorzył Manases, ojciec jego; owszem ten Amon daleko więcej grzeszył.

Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.