A czwarty wylał swą czaszę na słońce: i dano mu władzę dotknąć ogniem ludzi. 

I ludzie zostali dotknięci wielkim upałem, i bluźnili imieniu Boga, który ma moc nad tymi plagami, a nie nawrócili się, by oddać Mu chwałę. 

Bo gwiazdy niebieskie i planety ich nie dopuszczą świecić światłu swemu; zaćmi się słoóce, gdy wschodzić będzie, a miesiąc nie wyda światła swego.

I zasromi się miesiąc, a zawstydzi się słoóce, gdy królować będzie Pan zastępów, na górze Syoóskiej, i w Jeruzalemie, i przed starcami swymi w wielkiej sławie.

Spojrzęli na ziemię, a oto jest niepozorna i próżna; jeżeli na niebo, nie masz na niem światłości.

A gdy cię zgaszę, zakryję niebiosa, i ciemne uczynię gwiazdy ich, słoóce obłokiem zasłonię, a księżyc nie da światła swego.

Wszystkie światła jasne na niebiosach zaćmię dla ciebie, i przywiodę ciemność na ziemię twoję, mówi panujący Pan.

Przed obliczem jego ziemia zadrży, niebiosa się poruszą, słoóce i miesiąc się zaćmi, a gwiazdy zawściągną jasność swoję.

Słoóce obróci się w ciemność, a miesiąc w krew, pierwej niż dzieó Paóski wielki a straszny przyjdzie.

A dnia onego, mówi panujący Pan, sprawię, że słoóce zajdzie o południu, i przywiodę ciemność na ziemię w dzieó jasny;

Zaraz też po ucisku owych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy zaczną padać z nieba i moce niebios zostaną wstrząśnięte.

Od godziny szóstej mrok ogarnął całą ziemię, aż do godziny dziewiątej. 

W owe dni, po tym ucisku, słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku.

A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej.

 I będą znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi ucisk [udręka] narodów w bezradności szumu morza i nawałnicy.

 Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. 

 Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek.

Słońce [światło] przemieni się [zostanie zamienione] w ciemność [mrok] i księżyc w krew [krwawy], zanim [przed] przyjdzie [nadejdzie] dzień [okres, czas] Pański [Pana, Władcy], wielki [ogromny] i jawny [chwalebny, manifestujący się].

Tedy rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę twą ku niebu, a będą ciemności po ziemi Egipskiej, i macać ich będą.

Nie widział jeden drugiego, ani się kto ruszył z miejsca swego przez one trzy dni; lecz u wszystkich synów Izraelskich była światłość w mieszkaniach ich.

 wśród, których bóg tego eonu [świata, wieku, czasu] zaślepił myśli niewierzących, (aby) nie oświetliło światło dobrej nowiny chwały Pomazańca, który jest obrazem Boga.

 Którego przyjście jest skutkiem działania szatana, w całej mocy i znakach i cudach kłamstw. 

A przetoż pośle im Bóg skutek błędów, aby wierzyli kłamstwu,