Poznajże tedy w sercu swem, że jako ćwiczy człowiek syna swego, tak Pan, Bóg twój, ćwiczy ciebie.

Ja mu będę za ojca, a on mi będzie za syna, który gdy wystąpi, skarzę go rózgą ludzką, i plagami synów człowieczych.

Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,

(Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot i Seminit psalm Dawidowy.)

Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.

Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.

Synu mój! karania Paóskiego nie odrzucaj, i nie uprzykrzaj sobie ćwiczenia jego.

Bo kogo Pan miłuje, tego karze, a to jako ojciec, który się w synu kocha.

Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

 Głupstwo [głupota] przywiązana wewnątrz [w sercu, umyśle] chłopca [dziecka], rózga karności [skorygowania] odsunie (je) dalej.

Panie! w ucisku szukali cię; gdyś ich karał, wylewali modlitwy swe.

Próżnom bił synów waszych, karania nie przyjęli; miecz wasz pożarł przecie proroków waszych, jako lew tracący.

Przetoż mów do nich: Ten jest naród, który nie słucha głosu Pana, Boga swego, ani przyjmuje nauki; zginęła prawda, i odjęta jest od ust ich.

Karz mię, Panie! ale łaskawie, nie w gniewie swym, byś mię snać wniwecz nie obrócił.

Bom Ja z tobą, mówi Pan, abym cię wybawił. Ponieważ uczynię koniec wszystkim narodom, między które cię rozproszę, wszakże tobie nie uczynię koóca, ale cię miernie karać będę, a cale cię bez karania nie zaniecham.

Wprawdzie słyszę Efraima, że sobie utyskuje, mówiąc: Pokarałeś mię, abym był pokarany jako cielec nieokrócony. Nawróć mię abym był nawrócony; tyś zaiste Panie! Bóg mój.

Nie słucha głosu, ani przyjmuje karności, w Panu nie ufa, do Boga swego nie przybliża się.

 Sądzeni natomiast przez Pana, jesteśmy karceni [upominani], abyśmy nie byli potępieni wraz ze światem.

 Jak nieznani i znani, jak umierający a jednak żyjący, jak karani, ale nie zabici, 

 A całkowicie zapomnieliście o zachęcie, która odnosi się do was jako synów: Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana ani się nie zniechęcaj, gdy jesteś przez Niego napominany. 

 Jeśli znosicie karcenie, Bóg się wam przedstawia jak synom. Jaki (to) bowiem syn, którego ojciec nie koryguje? 

 Ponadto, jeśli nasi ziemscy ojcowie pouczali nas, a (my ich) szanowaliśmy, to czy nie tym bardziej poddamy się Ojcu tchnień [duchów] — a będziemy żyć?

 Wprawdzie żadne (surowe) pouczenie w chwili, gdy (nas) dosięga, nie sprawia (nam) radości, lecz łączy się z bólem, później jednak tym, którzy dzięki niemu są wyćwiczeni, przynosi (pełen) pokoju owoc sprawiedliwości. 

- Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują. 

Finees syn Eleazara, syna Aarona kapłana odwrócił gniew mój od synów Izraelskich, będąc wzruszony zapalczywą miłością ku mnie w pośrodku ich, tak iżem nie wytracił synów Izraelskich w zapalczywości mojej.

I przyjdzie naó, i na nasienie jego po nim, przymierze kapłaóstwa wiecznego, że się wzruszył zapalczywością za Boga swego, i oczyścił syny Izraelskie

Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie.

 gorliwie, nie opieszale, tchnieniem płonący, Panu służący. 

 Oto bowiem samo to zasmucenie wasze według Boga - jakież sprawiło w was staranie, ale obronę, ale oburzenie, ale bojaźń, ale tęsknotę, ale żarliwość, ale (gotowość) ukarania! We wszystkim okazaliście się być czystymi w tej sprawie.

A dobrać rzecz, pałać miłością w dobrem zawsze, a nie tylko, gdym jest obecnym u was.

który dał za nas samego siebie, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na szczególną własność, gorliwy w szlachetnych czynach.

 Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i skoryguj swój sposób rozumowania, i pierwsze czyny podejmij! Jeśli zaś nie - przyjdę do ciebie i ruszę świecznik twój z jego miejsca, jeśli nie skorygujesz swojego rozumowania.

Dałem jej czas, by  mogła zmienić myślenie(nawrócić się), a ona nie chce się odwrócić od swojej rozpusty. 

Oto rzucam ją na łoże boleści, a tych, co z nią cudzołożą - w wielki ucisk, jeśli od czynów jej się nie odwrócą;