Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do haóby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

Gniew Paóski poniosę: bom przeciwko niemu zgrzeszył, aż się wżdy zastawi o sprawę moję, a wykona sąd mój: wywiedzie mię na światło, ujrzę sprawiedliwość jego.

I przymusili niejakiego Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufusa, który wracając z pola właśnie przechodził, żeby niósł krzyż Jego.

 Kto nie niesie [nosi] krzyża swojego, a idzie za Mną, nie może być moim uczniem.

 wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, ze wszystkim wiąże nadzieję, wszystko przetrzymuje.

 Wzajemnie ciężary noście, a tak wypełnijcie prawo Pomazańca.

Wynijdźmyż tedy do niego za obóz, nosząc urąganie jego.

Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jeszu, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jeszu. 

Skoro zachowałeś nakaz mojej wytrwałości i Ja cię zachowam od próby, która ma nadejść na cały obszar zamieszkany, by wypróbować mieszkańców ziemi. 

Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.

 W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość. 

Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie. 

- Tym wytrwałym w dobrym uczynku chwałę i szacunek i niezniszczalność, szukającym życia eonowego.

A nie tylko to, ale się też chlubimy z ucisków, wiedząc, iż ucisk cierpliwość sprawuje,

A cierpliwość doświadczenie, a doświadczenie nadzieję,

 Jeśli zaś czegoś nie widzimy, mamy nadzieję (i) przez cierpliwość wyczekujemy.

 nadzieją rozradowani, (w) ucisku wytrwali, modlitwę kontynuujący.

 Jak wiele bowiem napisano [wcześniej zapisano] ku [dla] naszej nauce [pouczeniu] napisano, aby przez wytrwałość [stabilność] i przez ponaglenia [pouczenia, zachęty, wezwania] Pism nadzieję mielibyśmy.

 Zaś Bóg wytrwałości [stałości, wytrzymałości] i wezwań [zachęt, przynagleń, napomnień] (niech) da wam (to) samo myślenie [zrozumienie, ocenę] wśród [w] jedni_drugich [wzajemnie] według [w stosunku do,] Pomazańca Jeszu.

Wszelką mocą umocnieni będąc według chwalebnej mocy jego, ku wszelkiej cierpliwości i nieskwapliwości z radością,

A Pan niech sprawuje serca wasze ku miłości Bożej i ku cierpliwemu oczekiwaniu Chrystusa.

 Abyście nie ociężali stali (się), (ale) naśladowcami (tych, którzy) przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice.

A tak długo czekając, dostąpił obietnicy.

Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.

 Z tego zatem powodu i my, otaczani tak wielką rzeszą świadków, odrzuciwszy wszelkie obciążenie i osaczające (nas) uchybienie [grzech] biegnijmy [szybko dążmy do celu] z wytrwałością (w) przeznaczonych nam zmaganiach [zawodach]. 

 wiedząc [rozumiejąc, dostrzegając], że [bo] próbowanie [doświadczanie, testowanie] waszej wiary produkuje [osiąga, doprowadza] wytrzymałość [wytrwałość].

 wytrwałość zaś niech posiada dzieło doskonałe, abyście byli dokończeni [doskonali, dojrzali] i wypełnieni [wyposażeni], nie mający żadnych braków.

Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. 

Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie popadli pod sąd. Oto sędzia stoi przed drzwiami.

Oto za błogosławionych mamy tych, którzy cierpieli. O cierpliwości Ijobowej słyszeliście i koniec Paóski widzieliście, iż wielce miłosierny jest Pan i litościwy.

- do poznania PANOWANIE NAD SOBĄ, do panowania WYTRWAŁOŚĆ, do wytrwałości POBOŻNOŚĆ,

Pozdrówcie Tryfenę i Tryfosę, które pracują w Panu. Pozdrówcie Persydę miłą, która wiele pracowała w Panu.

 (proszę), abyście i wy podporządkowywali się takim, jak również każdemu, kto współpracuje i trudzi się.

 Dlatego tez pragniemy, czy przebywając w mieszkaniu, czy poza mieszkaniem, bardzo upodobanymi Jego być. 

 w ciosach, w strażnicach [więzieniach], w rozruchach, w trudach, w bezsennościach, w postach,

 Nie chlubimy się nad miarę z cudzej pracy; nadzieję zaś mamy (na) wrastającą wiarę waszą, (że) urośniemy (u) was według wzorca [pręta mierniczego] aż do obfitości. 

 Sługami Pomazańca są, (głupio mówię), bardziej ja; w trudach częściej, w ciosach (zadanych) ponad miarę, w strażnicach [więzieniach] częściej, w śmierci częstokroć.

 zachowując Słowo życia na moją chlubę w dniu Pomazańca, na dowód, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.

Proszę też i cię, towarzyszu wierny! bądź tym na pomoc, które w Ewangielii wespół ze mną pracowały, i z Klemensem i z innymi pomocnikami moimi, których imiona są w księgach żywota.

Bez przestanku przypominając skuteczną onę wiarę waszę i onę pracowitą miłość, i onę cierpliwą nadzieję w Panu naszym, Jeszu Chrystusie, przed Bogiem i Ojcem naszym.

Albowiem pamiętajcie, bracia! pracę naszę i trudy, gdyż w nocy i we dnie robiąc, abyśmy żadnego z was nie obciążyli, kazaliśmy u was Ewangielię Bożą.

 Prosimy zaś was, bracia, dostrzegajcie, trudzących (się) wśród was i przodujących (u) was w Panu, i kładących wam do rozumu; 

Aniśmy darmo chleba jedli u kogo, ale z pracą i z kłopotem we dnie i w nocy robiąc, abyśmy nikomu z was ciężkimi nie byli;

Albowiem przeto też pracujemy i lżeni bywamy, że nadzieję mamy w Bogu żywym, który jest zbawicielem wszystkich ludzi, a najwięcej wiernych.

Starsi, którzy się w przełożeóstwie dobrze sprawują, niech będą mieni za godnych dwojakiej czci, a zwłaszcza ci, którzy pracują w słowie i w nauce.

 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomnieć (o) pracy waszej, o trudzie miłości, którą okazujecie w imieniu Jego, (gdy) usługiwaliście świętym i (nada) usługujecie. 

Powiedział im też przypowieść o tym, że zawsze powinni modlić się i nie ustawać:

 Dlatego mając tę posługę, według okazanego nam miłosierdzia, nie zniechęcamy się, 

 Dlatego nie słabniemy, ale choć też nasz człowiek (na) zewnątrz niszczeje, to [ale] (ten) wewnątrz nas odnawia (się) dniem za [i] dniem. 

 Czyniąc zaś dobro nie osłabiajmy się, gdyż w swoim czasie zbierać będziemy niestrudzenie.

A wy, bracia! nie słabiejcie, dobrze czyniąc.

Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali.

 A całkowicie zapomnieliście o zachęcie, która odnosi się do was jako synów: Synu mój, nie lekceważ karcenia Pana ani się nie zniechęcaj, gdy jesteś przez Niego napominany.