To właśnie ja, Jan, słyszę i widzę te rzeczy. A kiedym usłyszał i ujrzał, upadłem, by oddać pokłon przed stopami posłańca(anioła), który mi je ukazał. 

Na to rzekł do mnie: «Bacz, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!»

Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie:

Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez tchnienie nieczyste. Przyszła, upadła Mu do nóg,

A kiedy Piotr wchodził, Korneliusz wyszedł mu na spotkanie, padł mu do nóg i oddał mu pokłon.

 Piotr podniósł go ze słowami: «Wstań, ja też jestem człowiekiem». 

 Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!» 

 A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem, przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę. 

«Ludzie, dlaczego to robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje.

Dziateczki! strzeżcie się bałwanów. Amen.

 Ale jak we wszystkim obfitujecie — w wierze i Słowie, i poznaniu, i we wszelkim zapale oraz w miłości, która się w was z naszej wzięła — (zadbajcie), abyście i w tym dziele łaski obfitowali.

Uważajcie więc, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. 

 Jednak i wy z osobna każdy, swoją partnerkę [żonę, kobietę] tak miłuje, jak siebie, zaś kobieta [partnerka, żona] aby bała (się) mężczyzny [męża, partnera].

 Uważajcie, aby ktoś komuś nie odpłacał złem za złe, ale zawsze starajcie się o to, co dobre dla was nawzajem i dla wszystkich.

Patrzajcież, abyście nie gardzili tym, który mówi; albowiem jeźliż oni nie uszli, którzy gardzili tym, który na ziemi na miejscu Bożem mówił, daleko więcej my, jeźliże się od tego, który z nieba jest, odwrócimy;

Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.

Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.

Rzeka ognista płynąc wychodziła od oblicza jego. Tysiąc tysięcy służyło mu, a dziesięć kroć tysiąc tysięcy stało przed nim; sąd zasiadł, a księgi otworzone były.

Odpowiedział mu Poseł: "Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. A zostałem posłany, aby mówić z tobą i oznajmić ci tę wieść radosną. 

 Czy nie są (oni) wszyscy służącymi Tchnieniami [duchami], do usługiwania posłanymi względem tych, którzy zamierzają odziedziczyć zbawienie?

Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości w Jeszu, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu słowa Bożego i świadectwa Jeszu. 

 A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu [nauce] świadectwa ich i nie umiłowali dusz swoich — aż do śmierci.

 I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jeszu. 

Na to rzekł do mnie: «Bacz, byś tego nie czynił, bo jestem współsługą twoim i braci twoich, proroków, i tych, którzy strzegą słów tej księgi. Bogu samemu złóż pokłon!»

Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo sam w sobie. Kto nie wierzy Bogu, kłamcą go uczynił, iż nie uwierzył temu świadectwu, które Bóg świadczył o Synu swoim.

upada dwudziestu czterech Starszych przed Zasiadającym na tronie i oddaje pokłon Żyjącemu po eony eonów, i rzuca przed tronem wieńce swe, mówiąc: 

 Wołał on głosem donośnym: «Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!»

Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki». 

 Nie honoruj boga innego, ponieważ JHWH (jest) zazdrosny. Imieniem Boga (jest) Zazdrosny. 

Ale milczał lud, i nie odpowiedzieli mu słowa; bo takie było rozkazanie królewskie, mówiąc: Nie odpowiadajcie mu.

Słuchajże córko, a obacz, i nakłoó ucha twego, a zapomnij narodu twego, i domu ojca twojego.

Na to odrzekł mu Jeszu: «Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz»

Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Judejczyków.

 Tchnienie [Duch] (jest) Bóg i wielbić [łasic, czcić] Go w [wśród] tchnieniu [duchu] i prawdzie trzeba [wypada, jest konieczne] wielbić [czcić, czcić].

 My bowiem jesteśmy obrzezaniem, Duchem Boga służąc i chlubiąc (się) w Pomazańcu Jeszu, a nie w ciele.

Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!

I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.

 Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. 

Widząc [zobaczywszy] zaś Petros [Piotr] odpowiedział do ludu: Mężowie [mężczyźni] Iszraelici, czemu się dziwicie temu [dlaczego to was zdumiewa], albo na nas czemu patrzycie [dlaczego spoglądacie na nas, kierujecie wzrok], jakbyśmy własną mocą [siłą, dynamiką] albo pobożnością [uświęceniem] sprawili [dokonali, uczynili], że ten chodzi [że on spaceruje]?

Wy jednak [zaś] świętego i sprawiedliwego [prawego] wyparliście się [odrzuciliście] i żądaliście [wnieśliście prośbę], aby morderca [zabójca] został wam darowany [zostawić wam, uwolniony dla was].

I przez [na, dzięki] wiarę (w) imię [nazwa] Jego, tego, którego widzicie i znacie, wzmocniło [utwierdziło] imię [nazwa] Jego i wiara w [przez] Niego dała mu pełnosprawność tę wobec wszystkich was.

Zaś [natomiast] Bóg,  co przepowiedział [zapowiadał, ogłaszał] poprzez [przez] usta wszystkich [każde] swoich proroków [przemawiających], (że ma) cierpieć Mesjasz [Chrystus, Pomazaniec] Jego, zrealizował [dokończył, wypełnił] tak [w ten sposób].

 Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie uchybień(grzechów)». 

bo mieszkańcy Jeruszalem i ich zwierzchnicy nie uznali Go, i potępiając Go wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. 

Lecz teraz bez prawa sprawiedliwość Boża objawiona jest, mająca świadectwo z prawa i z proroków;

Sprawiedliwość, mówię, Boża przez wiarę Jeszu Pomazańca dla wszystkich wierzących; bo nie ma różnicy.

 To zbawienie analizowali i badali prorocy, którzy przepowiadali łaskę dla was. 

 którym ujawniono, że nie sobie, wam zaś służyły te, co teraz ogłoszone wam przez głoszących nowiny w Tchnieniu [Duchu] świętym posłanym z nieba, w które pragną wejrzeć Posłowie [aniołowie]. 

 I mamy mocniejsze prorocze słowo [naukę], które ładnie [prawidłowo] czynicie, kierując, jak (na) lampę [świecę] oświetlającą w ciemnym miejscu, dopóki kiedy dzień zaświta i gwiazda poranna [jutrzenka] wzeszłaby w sercach waszych.

Albowiem nie z woli ludzkiej przyniesione jest niekiedy proroctwo, ale od Ducha Świętego pędzeni będąc mówili święci Boży ludzie.