Zaśpiewał tedy Mojżesz i synowie Izraelscy tę pieśó Panu, a rzekli mówiąc: Śpiewać będę Panu, iż wielmożnie wywyższon jest; konia i jezdnego jego wrzucił w morze.

Pan, mąż waleczny, Pan imię jego.

Przepaści okryły je; poszli w głębią jako kamieó.

A w wielkości Majestatu twego podwróciłeś przeciwniki twoje; puściłeś gniew twój, który je pożarł jako słomę.

Mówił nieprzyjaciel: Będę gonił, dogonię; będę dzielił łupy; nasyci się ich dusza moja, dobędę miecza mojego, wygładzi je ręka moja.

Któż podobny tobie między bogami, Panie? któż jako ty wielmożny w świątobliwości, straszliwy w chwale, czyniący cuda?

Prowadzisz w miłosierdziu twojem ten lud, któryś odkupił; poprowadzisz w możności twej do mieszkania świątobliwości twojej.

Tedy się polękają książęta Edomskie, mocarze Moabskie strach zdejmie; struchleją wszyscy obywatele Chananejscy.

Wprowadzisz je, i wszczepisz je na górze dziedzictwa twego, na miejscu, któreś ku mieszkaniu twemu sprawił, Panie; w świątnicy, Panie, którą umocnią ręce twoje.

Tedy wstąpił Mojżesz z onych równin Moabskich na górę Nebo, na wierzch pagórka, który jest na przeciwko Jerychu; a ukazał mu Pan wszystkę ziemię od Galaad aż do Dan;

I stronę południową, i równinę doliny Jerycha, miasta osadzonego palmami, aż do Segor.

I umarł tam Mojżesz, sługa Paóski, w ziemi Moabskiej, według słowa Paóskiego.

A Mojżesz miał sto i dwadzieścia lat, gdy umarł; nie zaćmiło się oko jego, ani się naruszyła czerstwość jego.

Tedy Jozue, syn Nunów, napełniony jest duchem mądrości, bo był włożył Mojżesz ręce swoje naó: i posłuszni mu byli synowie Izraelscy, a czynili, jako przykazał Pan Mojżeszowi.

We wszystkich znakach, i cudach, dla których go był posłał Pan, aby je czynił w ziemi Egipskiej przed Faraonem i przed wszystkimi sługami jego, i przed wszystką ziemią jego.

Dali też synowie Izraelscy Lewitom miasta i przedmieścia ich;

Najął także za pieniądze z Izraela sto tysięcy mężów dużych za sto talentów srebra.

I sabat twój święty oznajmiłeś im, a przykazania i ustawy, i zakon wydałeś im przez Mojżesza, sługę twego.

Tedy król wstawszy bardzo rano na świtaniu z kwapieniem poszedł do dołu lwiego;

Owszem, wszyscy Izraelczycy przestąpili zakon twój i odchylili się, żeby nie słuchali głosu twego: przetoż się wylało na nas to złorzeczeóstwo i przeklęstwo, które jest napisane w zakonie Mojżesza, sługi Bożego; bośmy zgrzeszyli przeciwko niemu.

 Podczas [o ile, gdy] prawo [zasady] przez Mojżesza dano, łaska i prawda przez Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] zaistniało [stało się].

A byłci Mojżesz wiernym we wszystkim domu jego, jako sługa, na świadectwo tego, co potem miało być mówione.

I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, 

 I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu posłańców(aniołów) dokoła tronu i Zwierząt, i Starszych, a liczba ich była tysiąc tysięcy, 

 A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, po eony eonów!» 

 I wykrzykują głosem donośnym, wołając: "Zbawienie Bogu naszemu, siedzącemu na tronie i Barankowi". 

 A wszyscy Posłowie [aniołowie] stanęli wokół Tronu i Starszych, i czworga Zwierząt [żywych Istot], i padli przed Tronem na oblicza [twarze] swoje, i pokłonili (się) Bogu,

I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Zwierzętami, i przed Starszymi: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy - wykupionych z ziemi. 

A inny posłaniec(anioł), drugi, przyszedł w ślad mówiąc: «Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!» 

Któż podobny tobie między bogami, Panie? któż jako ty wielmożny w świątobliwości, straszliwy w chwale, czyniący cuda?

Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;

Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.

Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.

Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.

Wielkie sprawy Paóskie, jawne u wszystkich, którzy się w nich kochają.

Kamieó, którzy odrzucili budujący, uczyniony jest głową węgielną.

Od Pana się to stało, a jest dziwno w oczach naszych.

 Będę Cię sławił, ponieważ przejmująco [strasznie] mnie wyodrębniłeś i niedościgłe (są) dzieła Twoje. Moja dusz [osoba] zna je bardzo (dobrze). 

I moc strasznych uczynków twoich ogłaszać będą, i ja zacność twoję opowiadać będę,

Miałem sen, który mię przestraszył, i myśli, którem miał na łożu mojem, a widzenia, którem widział, zatrwożyły mię.

A przetoż wydany jest ode mnie dekret, aby przywiedziono przed mię wszystkich mędrców Babiloóskich, którzyby mi wykład snu tego oznajmili.

Cztery Zwierzęta - a każde z nich ma po sześć skrzydeł - dokoła i wewnątrz są pełne oczu, i nie mają spoczynku, mówiąc dniem i nocą: Święty, Święty, Święty, Pan Bóg wszystkich władca [wszechwładca], Który był i Który jest, i Który przychodzi. 

mówiąc: «Dzięki czynimy Tobie, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładco], Który jesteś i Który byłeś, żeś objął wielką Twą władzę i zaczął królować.

A gdy już było Abramowi dziewięćdziesiąt lat i dziewięć lat, ukazał się JHWH Abramowi, i rzekł do niego: Ja (jestem) Bóg Władca [wszechmocny, LXX twój]; chodź przed obliczem moim, a bądź doskonały.

I usłyszałem posłańca(anioła) wód, mówiącego: «Ty jesteś sprawiedliwy, Który jesteś, Który byłeś, o Święty, że tak osądziłeś. 

 I usłyszałem, jak mówił ołtarz: «Tak, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładny], prawdziwe są Twoje wyroki i sprawiedliwe». 

 Ponieważ prawdziwe i sprawiedliwe sądy Jego, gdyż osądził nierządnicę wielką, która niszczyła ziemię w nierządzie jej i wymierzył sprawiedliwość [pomścił] krew sług [niewolników] Jego z reki jej.

Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.

Zaisteć bliskie jest zbawienie jego tym, którzy się go boją; a przebywać będzie chwała jego w ziemi naszej.

Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą; sprawiedliwość i pokój pocałują się.

Moc zaiste królewska miłuje sąd; albowiemeś ty ustanowił prawa; sąd i sprawiedliwość w Jakóbie ty wykonujesz.

Albowiem dobry jest Pan, na wieki trwa miłosierdzie jego, a od narodu aż do narodu prawda jego.

Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich drogach swoich, i miłosierny we wszystkich sprawach swoich.

Oznajmujcież a przywiedźcie innych, a niech pospołu w radę wnijdą, a ukażą, kto to od dawnego czasu przepowiedział? kto od onego czasu oznajmił? Izali nie Ja Pan? Boć niemasz żadnego innego Boga oprócz mnie. Niemasz Boga sprawiedliwego, i zbawiciela innego oprócz mnie.

Pokażesz się Jakóbowi prawdomównym, a miłosiernym Abrahamowi, jakoś przysiągł ojcom naszym ode dni dawnych.

Pan sprawiedliwy jest w pośród niego, nie czyni nieprawości, każdego dnia sąd swój wydaje na światłość bez przestania; wszakże złośnik wstydzić się nie umie.

A ku rozmnożeniu tego paóstwa i pokoju, któremu koóca nie będzie, usiądzie na stolicy Dawidowej, i na królestwie jego, aż je postanowi i utwierdzi w sądzie i w sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Uczyni to zawisna miłość Pana zastępów.

Posłał Pan słowo do Jakóba, a upadło w Izraelu.

Oto król będzie królował w sprawiedliwości, a książęta w sądzie panować będą.

Bo mąż on będzie jako zasłona od wiatru, i jako zakrycie przed powodzią; jako strumienie wód na miejscu suchem, jako cieó skały wielkiej w ziemi upragnionej;

 Bo JHWH [Pan] jest naszym sędzią, JHWH [Pan] naszym ustawodawcą; JHWH [Pan] naszym królem; on nas zbawi.

Wesel się bardzo, córko Syoóska! wykrzykaj, córko Jeruzalemska! Oto król twój przyjdzie tobie sprawiedliwy i zbawiciel ubogi i siedzący na ośle, to jest, na oślęciu, źrebiątku oślicy.

 Ci będą walczyć z Barankiem, a Baranek ich zwycięży, bo Panem jest panów i Królem królów - a także ci, co z Nim są: powołani, wybrani i wierni». 

 A ma na płaszczu [szacie] i na biodrze swoim imię wypisane: Władca władców i Pan panów.