Potem ujrzałem: oto biały obłok - a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp. 

A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. 

Obłok i ciemność około niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy jego.

Brzemię Egiptu. Oto Pan jedzie na obłoku lekkim, i przyciągnie do Egiptu, a poruszą się bałwany Egipskie przed oblicznością jego, a serce Egipczan rozpłynie się w pośrodku ich.

Widziałem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego.

 JHWH (jest) powolny do gniewu, potężny mocą, ale winnych nie uniewinni. JHWH w huraganie i burzy (Jego) droga, (a) chmury (są) pyłem [kurzem] Jego stóp. 

Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebios z wielką mocą i chwałą. 

Jeszu mu odpowiedział: «Tak, Ja Nim jestem. Ale powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego, i nadchodzącego na obłokach niebiańskich». 

Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą.

Jeszu odpowiedział: «Ja jestem. Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Wszechmocnego i nadchodzącego z obłokami niebieskimi».

 I wtedy ujrzą Syna Człowieka, przychodzącego w obłoku z mocą i chwałą wielką. 

A [i, także] to powiedziawszy, zobaczyli [patrzyli, ujrzeli] oni unoszącego [podniesionego], a chmura [obłok] przyjął [ukrył, poniósł, udźwignął]  Go z oczu ich.

Którzy i powiedzieli [rzekli]: Mężowie Galilejczycy, dlaczego stoicie, patrząc w niebo? Ten Jeszu uniesiony [zabrany, przyjęty na pokład] od was do nieba tak przyjdzie [przetransportuje, wróci, odejdzie, pojawi się] jaki sposób oglądaliście Go zmierzającego [przechodzącego] do nieba.

 Następnie my żyjący przetrwali [przeżyli], równocześnie z nimi pochwyceni w chmury na spotkanie Pana w powietrzu i w tak zawsze z Panem będziemy.

 I będą oglądać Jego oblicze, a imię Jego - na ich czołach. 

Ujrzę go, ale nie teraz; oglądam go, ale nie z bliska; wynijdzie gwiazda z Jakuba i powstanie laska z Izraela, i pobije książęta Moabskie, i wytraci wszystkie syny Setowe.

A choć ta skóra moja roztoczona będzie, przecież w ciele mojem oglądam Boga;

Którego ja sam oglądam, i oczy moje ujrzą go, a nie inny; choć zniszczały nerki moje we wnętrznościach moich.

Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;

I oczekiwali Syna jego z niebios, którego wzbudził od umarłych, to jest Jeszu, który nas wyrwał od gniewu przyszłego.

 Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

 Prorokował [przemawiał, przepowiadał] ponadto [ale, z drugiej strony, jednak] i [a, także] co do nich [w tych, w tej] siódmy od [po] Adamie, Enoch, mówiąc [twierdząc, ucząc]: Oto nadchodzi Pan pośród [w] świętych dziesiątek tysięcy Jego.

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

I wyleję na dom Dawidowy, i na obywateli Jeruzalemskich Ducha łaski i modlitw, a patrzyć będą na mię, którego przebodli; i płakać będą nad nim płaczem, jako nad jednorodzonym; gorzko, mówię, płakać będą nad nim, jako gorzko płaczą nad pierworodnym.

 tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok i natychmiast wypłynęła krew i woda.

 I znowu na innym miejscu mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili. 

 a odpadną, znów odnowić [przywrócić] skorygowaniu [nawróceniu]. Krzyżują sobie Syna Boga i upubliczniają

  rozważcie (zatem) o ile sroższej kary winien będzie ten, kto podeptał Syna Boga, krew przymierza, przez którą został uświęcony, uznał za zwyczajną i znieważył Tchnienie łaski! 

 A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. 

bo nadszedł Wielki Dzień Ich gniewu, a któż zdoła się ostać?»

  Kupcy tych [towarów], którzy wzbogacili się na niej,  staną z daleka ze strachu przed jej katuszami, płacząc i żaląc się, w słowach: 

bo w jednej godzinie przepadło tak wielkie bogactwo!" A każdy sternik i każdy żeglarz przybrzeżny, i marynarze, i wszyscy, co pracują na morzu, stanęli z daleka 

I rzucali proch sobie na głowy, i wołali płacząc i żaląc się w słowach: "Biada, biada, bo wielka stolica, w której się wzbogacili wszyscy, co mają okręty na morzu, dzięki jej dostatkowi, przepadła w jednej godzinie". 

Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebios z wielką mocą i chwałą. 

 Lecz Jeszu zwrócił się do nich i rzekł: «Córki jeruszalemskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! 

Wtedy zaczną wołać do gór: Padnijcie na nas; a do pagórków: Przykryjcie nas!

Wesel się nad nią, niebo, i święci, wysłannicy(apostołowie), prorocy, bo przeciw niej Bóg rozsądził waszą sprawę». 

 A po tych usłyszałem jak głos wielki tłumu wielkiego w niebie mówiący: "Allelu Ja! Zbawienie i chwała i moc Bogu naszemu."

I rzekli powtórnie: «allelu Ja!» A dym jej wznosi się po eony eonów.

Mówi Ten, który o tym świadczy: «Zaiste, przyjdę niebawem». Amen. Przyjdź, Panie Jeszu! 

Tak niechaj zginą wszyscy nieprzyjaciele twoi, Panie, a ci, którzy ciebie miłują, niech będą jako słoóce, gdy wschodzi w mocy swojej. I była w pokoju ziemia przez czterdzieści lat.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy ku śpiewaniu.)