Gdy jednak ludzie spali, przyszedł jego wróg, dosiał chwasty między pszenicę i odszedł. 

Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach,

 Przez zaś przemyconych pseudobraci, którzy (się) wkradli, (aby) wyszpiegować wolność naszą, którą mamy w Pomazańcu Jeszu, żeby nas zniewolić, 

 abyśmy już dłużej nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi dokoła przez każdy wiatr nauki w ludzkim oszustwie, w podstępie (prowadzącym) do metod błędu.

 Z takich bowiem są ci, którzy wkradają się do domów i podbijają frywolne kobiety naładowane grzechami, gnane różnorodnymi żądzami,

Pojawili się jednak w ludzie również fałszywi prorocy, jak i między wami będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą po kryjomu zgubne rozłamy i zapierać się Władcy, który ich wykupił. Sprowadzają oni na samych siebie rychłą zgubę.

A wielu pójdzie za ich zniszczeniem [rozpustą] i przez nich droga prawdy będzie obrzucana bluźnierstwami.

 Czy nie ma władzy garncarz (nad) gliną, (żeby) z tej samej masy uczynić jedno naczynie do (czegoś) cenionego, a drugie do wstydliwego? 

 Jeśli Bóg chcąc okazać gniew i pokazać moc swoją, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zagładę, 

oraz kamieniem potknięcia i skałą obrazy. Potykają się oni nie okazując posłuszeństwa Słowu — na co też są przeznaczeni.

 Z chciwości będą was oszukiwać plastycznymi słowami; ci, których wyrok od dawna nie jest bezczynny, a ich zguba nie drzemie.

 Uczynić [wykonać] osąd [wyrok] przeciw [w dole] wszystkich skazać [demaskować, karać] wszystkich bezbożnych przez wszystkie dzieła [to, co zrobili] ich, którymi czynili bezbożność i [a, także] przez [za] wszystkie twarde [harde, szorstkie], które mówili przeciw [w dole] Niemu uchybiający [grzeszni] bezbożni.

Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.

 Szczęśliwy [błogosławiony] człowiek [mąż], który nie żyje [chodzi] jak [po myśli] niegodziwi, nie wchodzi na drogę błądzących i nie siada wśród szyderców, 

 A jeśli sprawiedliwy z trudem jest zbawiany, (to) bezbożny i grzeszny [chybiający] gdzie się pojawi?  

 Także pierwszego świata nie oszczędził, ale (jako) ósmego Noego, głosiciela sprawiedliwości, zachował, (od) potopu zesłanego (na) świat bezbożnych. 

I miasta Sodomczyków i Gomorry w popiół obróciwszy podwróceniem potępił, wystawiwszy je na przykład tym, którzy by niepobożnie żyli;

Lecz te niebiosa, które teraz są i ziemia temże słowem odłożone są i zachowane ogniowi na dzieó sądu i zatracenia niepobożnych ludzi.

Cóż więc powiemy? Czy mamy pozostawać w uchybieniu [grzechu], aby łaska była obfitsza?

W żadnym razie! Jakim sposobem my, którzy umarliśmy dla grzechu, mamy nadal w nim żyć?

 Wy bowiem do wolności (jesteście) powołani bracia jedynie [tylko] nie wolność do skłonności ciała, ale [przeciwnie] przez miłość służcie innym.

 Pojawiła się bowiem łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi,

 Dyscyplinująca nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności oraz światowych pożądliwości i żyli rozsądnie, sprawiedliwie i pobożnie w tym eonie, 

Baczcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Bożej, aby jakiś korzeń gorzki, który rośnie w górę, nie spowodował zamieszania, a przez to nie skalali się inni,  

 Aby nie (był) ktoś rozpustny [wszeteczny] albo profanujący [lekceważenie tego, co jest świętego] jak Eszau [Ezaw], który dla potrawy [jedzenia] jednej sprzedał pierworodztwo [prawo pierwszeństwa] swoje.

  jak wolni, a nie jak ci, którzy wolność mają za przykrywkę zła — lecz jak słudzy Boga. 

szczególnie zaś tych, którzy w pragnieniu zepsucia idą za ciałem i pogardzają zwierzchnością. Zuchwali, samowolni, nie boją się bluźnić [krzywdząco mówić]  chwałom.

Albowiem nadętą próżność mówiąc, przyłudzają przez pożądliwość ciała i rozpusty tych, którzy byli prawdziwie uciekli od obcujących w błędzie,

Bo ponieważ oni uszli plugastw świata przez poznanie Pana i zbawiciela, Jeszu Chrystusa, a znowu się zaś niemi uwikławszy, zwyciężeni bywają; stały się ich ostateczne rzeczy gorsze niż pierwsze.

Aleć się im przydało według onej prawdziwej przypowieści: Pies wrócił się do zwracania swego, a świnia umyta do walania się w błocie.

 Dla czystych wszystko {wprawdzie} jest czyste, dla skalanych zaś i niewierzących nic nie jest czyste, ale skalane są zarówno ich umysł, jak i sumienie.

 Utrzymują, że znają Boga, lecz swoimi uczynkami zapierają się Go — są obrzydliwi, nieposłuszni i niezdolni do żadnego dobrego dzieła. 

Pojawili się jednak w ludzie również fałszywi prorocy, jak i między wami będą fałszywi nauczyciele, którzy wprowadzać będą po kryjomu zgubne rozłamy i zapierać się Władcy, który ich wykupił. Sprowadzają oni na samych siebie rychłą zgubę.

 Kto jest kłamcą, jeśli nie zaprzeczający [odrzucający], że Jeszu nie jest Pomazańcem [Chrystusem]. To jest antychryst [podmieniający Chrystusa], odrzucający Ojca i Syna.

Tylko na Boga spolega dusza moja, od niegoć jest zbawienie moje.

A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, samego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jeszu Pomazańca.

 Które czasów swoich pokaże błogosławiony i sam władca, Król królujących i Pan panujących;

 Sam mający nieśmiertelność, światło zamieszkujący niedostępne, którego (nie) widział żaden z ludzi, ani zobaczyć (nie) może; któremu niech będzie cześć i moc eonowa. Amen. 

Któż by się nie bał, o Panie, i Twego imienia nie uczcił? Bo Ty sam jesteś Święty, bo przyjdą wszystkie narody i padną na twarz przed Tobą, bo ujawniły się słuszne Twoje wyroki».