Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

 Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrzności, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

  A to jest przykazanie [nakaz] Jego, abyśmy uwierzyli imieniu Syna Jego, Jeszu Pomazańca, i miłowali (się) wzajemnie tak, jak przykazanie nam.

Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: "Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś. 

 Czyż więc i ty nie powinieneś był ulitować się nad swoim współsługą, jak ja ulitowałem się nad tobą?"

On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jeszu mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie!» 

 Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. 

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. 

Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. 

Nie mówię jako rozkazując, ale przez pilność innych, jako jest szczera miłość wasza, na jawią wystawiając.

 Znacie bowiem łaskę naszego Pana Jeszu Pomazańca, że będąc bogaty ze względu na was stał się ubogi, abyście dzięki Jego ubóstwu stali się bogaci.

Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością;

 A bądźcie jedni przeciwko drugim z_wnętrza_wrażliwi, miłosierni, odpuszczając sobie, jak wam Bóg w Pomazańcu odpuścił.

Bądźcie więc naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane;

i chodźcie drogą miłości, bo i Pomazaniec was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu.

- Wytrzymujcie jeden z drugim i odpuszczajcie sobie wzajemnie, jeśli ktoś przeciw komuś miałby zarzut: jak też Pan darował wam, tak i wy.